Ερατοσθένης- Υπολογισμός περιφέρειας της Γης, μέσα από ένα πηγάδι, πριν από 23 αιώνες!

ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΕΡΑΤΟΣΘΕΝΗ,ΑΚΟΥΣΤΕ ΚΑΙ ΔΕΙΤΕ ΠΟΛΥ ΑΠΛΑ ΤΟΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ,ΠΡΙΝ 2200 ΧΡΟΝΙΑ.

Δείτε το!!! Είναι συγκλονιστικό! 

                                              

"Η ωδή στη χαρά" (Ode an die Freude) Σε πλατεία στη Βαρκελώνη

Η Ωδή στη Χαρά (στα γερμανικά Ode an die Freude) είναι ωδή που γράφτηκε το 1785 από τον Γερμανό ποιητή και ιστορικό Φρήντριχ Σίλερ την οποία και δημοσίευσε το επόμενο έτος. Η ωδή αυτή που περιλαμβάνει 108 στίχους, στη τελική του μορφή, έγινε ευρύτερα γνωστή όταν μελοποιήθηκε από τον Λούντβιχ βαν Μπετόβεν το 1824, ο οποίος την ενέταξε στο τέταρτο & τελευταίο μέρος της Ενάτης συμφωνίας του, ως χορωδιακή συμφωνία, για τέσσερις σόλο φωνές, χορωδία και ορχήστρα σε ρε μείζονα.

Λιγότερο γνωστές μελοποιήσεις είναι αυτή του Φραντς Σούμπερτ (για φωνή και πιάνο του 1815) και του Πιότρ Τσαϊκόφσκι (για σόλο φωνές, χορωδία και ορχήστρα και στίχους στα ρώσικα, του 1865).

Το 1972, η από τον Μπετόβεν σύνθεση υιοθετήθηκε ως ύμνος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, το 1985 οι Ευρωπαίοι ηγέτες υιοθέτησαν ομοίως ως επίσημο ύμνο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (χωρίς τους στίχους). Χρησιμοποιείται ομοίως σε επίσημες συνελεύσεις τόσο του Συμβουλίου της Ευρώπης όσο και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

 Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Το τελευταίο μου τάνγκο στην Αθήνα(Έλλη Πασπαλά)Este mi ultimo tango en Atenas

Εκπληκτικό τραγούδι στα ισπανικά όπου όλες οι λέξεις είναι ελληνικές!

                                                                     

Μόνο το ρεφρέν είναι στα ισπανικά, το οποίο μεταφράζεται ως εξής:

Αυτό είναι το τελευταίο μου τάνγκo στην Αθήνα. 

Τάνγκο δακρύβρεχτο που τρέχει στις φλέβες μου. 

Αυτό είναι το τελευταίο μου τάνγκο στην Αθήνα. 

Τάνγκο γαμημένο που τρέχει στις φλέβες μου’.

Ο Αργεντίνος συνθέτης Ντανιέλ Αρμάντο, δήλωσε σε συνέντευξη του στην ραδιοφωνική εκπομπή ‘Ελληνοφρένεια’, ότι το εμπνεύστηκε όταν είχε πάει στην Κούβα και εισερχόμενος σε ένα βιβλιοπωλείο είδε ένα βιβλίο με τίτλο ´Οι 17.000 ελληνικές λέξεις στην ισπανική γλώσσα’.

"Έζησα δύο χρόνια στην Ισπανία και μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι οι ελληνικές λέξεις είναι πολύ περισσότερες. Θα μού πείτε, πού το ξέρεις, τις μέτρησες;

Δεν χρειάζεται. ΟΛΕΣ οι λέξεις πού υποδηλώνουν κάποια έννοια επιστημονική, κοινωνιολογική, ανθρωπιστική και όχι μόνο είναι ελληνικές. Αυτό βέβαια συμβαίνει σε όλες τις γλώσσες. Το απίστευτο με την ισπανική είναι ότι επειδή η προφορά τους είναι σχεδόν ίδια με την δικιά μας, οι ελληνικές λέξεις χρησιμοποιούνται σχεδόν ατόφιες και έχεις την εντύπωση ότι ακούς ελληνικά!

Π.χ η ώρα στα αγγλικά είναι hour ενώ στα ισπανικά είναι ora!

Η τελευταία συμβουλή του Θανάση Βέγγου

«Ως γόνος μεγάλης οικογένειας που ήμουν, οι βασανιστές θέλησαν να αλαφρύνουν το δικό μου βασανιστήριο στο Μακρονήσι. "Ζήτα μια χάρη και θα σου την κάνουμε" μου ...είπαν! Το μόνο που ζήτησα ήταν να με αφήσουν να πάω να μείνω στο βουνό χωρίς φαΐ και χωρίς νερό ενδεχομένως, αρκεί να μην τους βλέπω και να μη με βλέπουν. Το δέχτηκαν!

Την πρώτη μέρα τράβηξα για το βουνό, βρήκα ένα μέρος να κάτσω και βάλθηκα να ατενίζω την απέραντη μοναξιά του τοπίου. Ξάφνου, ένας γρήγορος, αεράτος τύπος εμφανίζεται κρατώντας κάτι πασσάλους στα χέρια του και δυο τρία κομμάτια ύφασμα. Δεν μου μιλάει, δεν του μιλάω και σε ελάχιστα λεπτά με ταχυδακτυλουργικές κινήσεις στήνει ένα αντίσκηνο! Το δικό μου αντίσκηνο!

«Τι κάνεις;» τον ρωτάω. «Θα πεθάνεις εδώ πάνω» απάντησε σοβαρός και συνέχισε τη δουλειά. Για όλες τις επόμενες μέρες, για όσο καιρό έζησα σαν αγρίμι, εξόριστος μεσ' στην εξορία, ο ίδιος τύπος πηγαινοερχόταν κάθε μέρα διανύοντας μια τεράστια απόσταση από το στρατόπεδο ίσαμε το βουνό μόνο και μόνο για να μου φέρνει φαγητό να τρώω να μην πεθάνω. 
Ήταν ο Θανάσης Βέγγος, η απαρχή μιας μεγάλης φιλίας πάνω απ' όλα.»

Νίκος Κούνδουρος

ΘΑΝΑΣΗΣ ΒΕΓΓΟΣ

                            
                                 Μερικές    ΤΑΙΝΙΕΣ

1. Διακοπές στην Αίγινα (1958)


 2.Μην είδατε τον Παναή 1962

3.Ψηλά τα χέρια Χίτλερ (1962)
4. Δουλειές του ποδαριού (1962)

5.Τύφλα νάχει ο Μάρλον Μπράντο 1963

6. Έξω φτώχεια και καλή καρδιά 1964

7.Ο παπατρέχας (1966)

8.Πάρε κόσμε (1967)

9.Τρελλόςπαλαβός και Βέγγος (1967)

10. Δόκτωρ Ζι-Βέγγος (1968)

   11. Ο Ηλίας του 16ου Ο Ηλίας του 16ου

12. Ποιός Θανάσης (1968)

13. Ένα ασύλληπτο κορόιδο (1969

 14.Θου-Βου φαλακρός πράκτωρ, επιχείρησις Γης Μαδιάμ (1969)

15. Ο Θανάσης, η Ιουλιέτα και τα λουκάνικα (1970)

16. Ένας Βέγγος για όλες τις δουλειές (1970)

17.Τι έκανες στον πόλεμο, Θανάση; (1971)

18.   Θανάση, πάρε τ’ όπλο σου (1972)


19.Ο άνθρωπος που έτρεχε πολύ (1973)



20. Θανάση, σφίξε κι άλλο το ζωνάρι (1980)

21.Βέγγος, ο τρελός καμικάζι (1980)

22.Το μεγάλο κανόνι (1981)

23.Ψυχή βαθιά(2009)

Είχε παίξει σε 126 ταινίες και μέχρι το τέλος της ζωής του δεν σταμάτησε να εργάζεται στο θέατρο και στον κινηματογράφο. 
Η τελευταία του κινηματογραφική εμφάνιση ήταν στην ταινία του σκηνοθέτη Νίκου Τζίμα "Το πέταγμα του κύκνου" . Ο Βέγγος αποτέλεσε ξεχωριστό κεφάλαιο στον ελληνικό κινηματογράφο που απέκτησε δικό του φανατικό κοινό.  Ακόμη και σήμερα λέμε τη φράση «Τρέχει σαν τον Βέγγο», καθώς στις ταινίες του ήταν αεικίνητος και δραστήριος.

Γεννήθηκε το 1926 στο Νέο Φάληρο και ήταν μοναχοπαίδι. Μεγάλωσε φτωχικά και αναγκάστηκε από μικρός να βγει στο μεροκάματο. 
Εργάστηκε ως παγοπώλης, γαλατάς και σε εργαστήριο δερμάτων. Ο πατέρας του ήταν αγωνιστής της Αντίστασης και είχε χάσει τη δουλειά εξαιτίας των πολιτικών του φρονημάτων. Μόλις ενηλικιώθηκε, ο Βέγγος  έκανε τη στρατιωτική του θητεία στο στρατόπεδο της Μακρονήσου, όπου ήρθε σε επαφή με τους εξόριστους καλλιτέχνες και το θέατρο. 


Ο Κούνδουρος ήταν ο άνθρωπος που του άλλαξε τη ζωή. Μετά τη Μακρόνησο του έδωσε τον πρώτο του ρόλο στην ταινία «Μαγική πόλη» του 1954. Παράλληλα εργαζόταν ως φροντιστής ενώ συμμετείχε με μικρούς ρόλους σε διάφορες ταινίες.
 Έπαιξε στις ταινίες "Ο δράκος", "Διακοπές στην Αίγινα", "Μανταλένα", "Ο Ηλίας του 16ου"," Ποτέ την Κυριακή" και έπαιξε στο πλευρό του Νίκου Σταυρίδη στην ταινία "Οι δοσατζήδες". 
Ωστόσο, οι ταινίες που τον καθιέρωσαν στη συνείδηση του κοινού ως μεγάλο κωμικό ήταν "Φανερός πράκτωρ 000", "Τρελός, παλαβός" και "Βέγγος, Ποιος Θανάσης" τις οποίες χρηματοδότησε ο ίδιος από την εταιρεία παραγωγής που ίδρυσε το 1964 με το όνομα "ΘΒ-Ταινίες Γέλιου".
 
 Ήταν παντρεμένος με τη Μίνα μέχρι το τέλος της ζωής του την οποία γνώρισε όταν εργαζόταν ως γαλατάς. Όπως είχε πει σε συνέντευξή του: "Της πήγαινα πάγο στο σπίτι. Δούλευα σε γαλακτοπωλείο. Ανέβαινα το λόφο Σκουζέ με 100 χιλιόμετρα. Πιστέψτε με! Με τον πάγο στο χέρι. 
Η μία πόρτα άνοιγε, η άλλη έκλεινε. Είστε πολύ καλή, της έλεγα. Μακάρι να ήταν όλες οι πελάτισσες σαν κι εσάς". Η Μίνα είχε αποκαλύψει ότι γοητεύτηκε από τα ωραία πράσινα μάτια του, τη λάμψη από ευγένεια, καθαρότητα και καλοσύνη που εξέπεμπαν..."
 Ο Βέγγος απέκτησε δυο γιους και εγγόνια τα οποία υπεραγαπούσε. Το 2008 η πλατεία της γειτονιάς του μετονομάστηκε σε πλατεία Θανάση Βέγγου και ο αγαπημένος ηθοποιός βρέθηκε στην εκδήλωση μαζί με την οικογένεια του και συγκινημένος ευχαρίστησε τον κόσμο για την τιμή που του έκανε.

ΜΕΡΙΚΕΣ ΑΤΑΚΕΣ

Yπέροχο άρθρο του J.M. Lamarque για τους Έλληνες: "Το να υποφέρεις δεν σημαίνει ότι πεθαίνεις"!

H Ελλάδα και οι Έλληνες υποφέρουν σιωπηλά. Εδώ και τέσσερα χρόνια, η Ελλάδα είναι δακτυλοδεικτούμενη,  οι Έλληνες προσβάλλονται, και η χώρα προβάλλεται σαν να είναι η μαύρη τρύπα της Ευρώπης. Ίσως αυτό να συμβαίνει επειδή η Ελλάδα είναι μια μεσογειακή χώρα.
 
Αν η Ελλάδα βρισκόταν βόρεια της Γερμανίας, μεταξύ της Σουηδίας και της Φινλανδίας, θα της βρίσκαμε σίγουρα κάποια δικαιολογία. Εαν επρόκειτο για μια προτεσταντική χώρα όπου ο ήλιος λάμπει μόνο για λίγες ώρες το χρόνο, ενώ οι άνθρωποι συνθλίβονται από το κρύο της νύχτας για μεγάλο χρονικό διάστημα, τότε θα εφευρίσκαμε για την Ελλάδα, κάποια σοβαρή δικαιολογία και θα αναζητούσαμε έναν άλλο ένοχο.
Όταν η Ισλανδία αρνείται να πληρώσει το χρέος της, δεν λέμε τίποτα. Δεν την κατηγορούμε ούτε την υποστηρίζουμε. Η απόλυτη σιωπή. Μάλιστα το να διαμαρτύρεται κανείς στο προαναφερθέν πλαίσιο είναι υγιές, επειδή είναι 'αγνό' και δεν κάνει θόρυβο. Και βέβαια μια τέτοια διαμαρτυρία είναι αποδεκτή από όλους, γιατί προτιμάμε υποκριτικά την αισθητική μιας εικόνας όπου  διαμαρτύρονται συναθροιζώμενοι ξανθοί και "άσπιλοι" άνθρωποι που όταν μιλάνε μένουν ανέκφραστοι κρατώντας ακίνητα τα χέρια τους, μη κουνώντας ούτε καν το κεφάλι τους.
 
Και εν συνεχεία οι διαμαρτυρόμενοι πηγαίνουν στη σάουνα. Ο Έλληνας  αντίθετα θα πάει στο Χαμάμ. Γιατί οι Έλληνες είχαν καταληφθεί από τους Τούρκους πριν πολλά χρόνια. Και σήμερα που η Τουρκία προσπαθεί να εισέλθει στην Ευρώπη, αυτή της κρατάει μεν την πόρτα ανοιχτή ωστόσο την τελευταία στιγμή χρησιμοποιείται η έννοια της 'ασφάλειας' για να κλείσει διπλωματικά η Ευρωπαϊκή της προοπτική.
    

                                                                                  
Έτσι λοιπόν το να έχεις κατακτηθεί από τους Τούρκους και το να είσαι μεσογειακή και ορθόδοξη χώρα είναι αρνητικό στα μάτια των Βορειοευρωπαίων. Όχι, πραγματικά δεν μπορεί να εμπιστεύεται η Ευρώπη  'τέτοιους ανθρώπους'. Η Ελλάδα είναι σαν την Ισπανία. Οι Ισπανοί είχαν καταληφθεί από τους Μαυριτανούς, ως εκ τούτου, ο Ισπανός έχει κάτι το αραβικό στο αίμα του, και για να το καταλάβεις αυτό αρκεί απλά να κοιτάξεις την Αλάμπρα. Όσον αφορά την Ιταλία, θα μπορούσαμε να την εμπιστευτούμε, παρ' ότι είναι κι αυτή χώρα της Μεσογείου, όμως κι αυτοί έχουν τη μαφία, την nangretta, την Καμόρα, και το Βατικανό. Εν ολίγοις, αυτό είναι αρκετό για να έχεις επιχειρήματα ώστε να αποφασίσεις να μην τους εμπιστευτείς ούτε τους Ιταλούς. Τέλος, υπάρχει και η Πορτογαλία. Πενήντα χρόνια φασιστικής δικτατορίας, στοιχειώνουν το παρελθόν της.

Η Πορτογαλία είναι, λοιπόν, φασιστική χώρα, όπως η Ισπανία του Φράνκο και η Ελλάδα των συνταγματαρχών. Όχι δεν πρέπει να εμπιστευόμαστε τις μεσογειακές χώρες. Δεν μιλάμε καθόλου βέβαια για τη ναζιστική Γερμανία και τη Φινλανδία, και όποια άλλη χώρα συνεργάστηκε με τους Ναζί. Όχι, εκεί ξεχνάμε το παρελθόν, γιατί αυτές είναι οι περιβόητες χώρες του Βορρά και μπορούμε να τις εμπιστευθούμε έτσι κι αλλιώς. Ας μην ξεχνάμε βέβαια ότι και η Γαλλία και το Βέλγιο αλλά και η Ουγγαρία συνεργάστηκαν επίσης κατά κάποιο τρόπο με τους ναζί. Κι τελικά αυτός ο μηδενιστικός συλλογισμός καταλήγει ότι το Ηνωμένο Βασίλειο είναι η μόνη αληθινή ευρωπαϊκή δημοκρατία.

Πόσο καιρό όμως θα διαρκέσει αυτή η ανοησία; Πόσο καιρό θα αντέξoυμε να θεωρούνται οι Έλληνες  ανόητοι, και κλέφτες; Το ότι η ελληνική πολιτική σκηνή δεν υλοποίησε ποτέ την ιδέα του εκσυγχρονισμού του ελληνικού κράτους, είναι ένα γεγονός. Ίσως ο μοναδικός Έλληνας πολιτικός που είχε την επιθυμία να αναπτύξει τη χώρα του πολιτικά να είναι ο Ελευθέριος Βενιζέλος, που έχει σημαδέψει την ιστορία της Ελλάδας.
Αλλά, όταν ο Ρομάνο Πρόντι, πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, πρότεινε το δημόσιο εθνικό λογιστικό έλεγχο των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης το 2003, η Γαλλία, η Γερμανία και η Ιταλία είχαν αρνηθεί.
Αρνήθηκαν, γνωρίζοντας ότι τα στοιχεία της Ελλάδας ήταν πειραγμένα. Ήξεραν ότι ο Ελληνικός λαός δεν ήξερε τίποτα. Εξάλλου ζήτησε ποτέ κανείς την πολιτική αναδιάρθρωση του Ελληνικού κράτους; Όχι, κανείς στην Ευρώπη δεν το ζήτησε ποτέ. Δεδομένου ότι η Ελλάδα αντιμετωπίζονταν ως ένας τουριστικός προορισμός, και μια χώρα παραγωγής ελαιόλαδου, όλα θεωρούνταν ότι λειτουργούν μια χαρά. Οι Έλληνες παρέμεναν όλο αυτό τον καιρό  Ευρωπαίοι δεύτερης κατηγορίας που συνεισφέρουν στο να ολοκληρώνεται το μεγάλο φαγοπότι.

Μιλώντας για την ιστορία της Ελλάδας και την αρχαιότητα ειναι αλήθεια ότι όλοι αποδεχόμαστε ότι ο Πυθαγόρας, ο Σωκράτης, ο Πλάτων, ο Ηρόδοτος και πολλοί άλλοι, έζησαν στην Ελλάδα, αλλά στο μακρινό παρελθόν. Και σήμερα όλοι εμείς κατηγορούμε τους Έλληνες και αναρωτιόμαστε αν κατασκεύασαν ποτέ αεροσκάφη, πυρηνικά εργοστάσια, αυτοκίνητα; Υπήρχε όλο αυτό τον καιρό ένα προϊόν "made in Greece", εκτός από τη φέτα; Όχι, γιατί η Ελλάδα παραμένει όλα αυτά τα χρόνια η χώρα των φτωχών αγροτών και των μικροαστών που μιλούνε δυνατά, και περπατάνε με κομπολόγια στο χέρι, τρώνε περισσότερο λαχανικά παρά κρέας ενώ τα γλυκά τους δίνουν στο στόμα την αίσθηση ενός μελένιου φιλιού. 

Και αν η Ελλάδα τελικά χρεωκοπήσει, εάν αποχωρήσει από την ευρωζώνη ή την Ευρωπαϊκή Ένωση τι θα υποστηρίζει η Ευρώπη σε δέκα χρόνια για αυτήν; ... "Εμείς δεν ξέραμε τίποτα!'' ... "Είμαστε υπεύθυνοι αλλά δεν είμαστε ένοχοι! ... " κτλ. Η ευθύνη θα επιστρέψει στους Έλληνες, για άλλη μια φορά.
 
Τα έχω βαρεθεί πια όλα αυτά τα στερεότυπα! Δεν μπορώ να ανέχομαι πλέον το γεγονός ότι το να ανήκεις σε ένα μεσογειακό λαό έχει καταντήσει συνώνυμο  μιας ιδιότυπης σύγχρονη ψυχολογικής δουλείας. Δυστυχώς οι Έλληνες προς το παρόν είναι σιωπηλοί και δεν αντιδρούν έντονα. Αυτό είναι το λάθος. Ξέρω ότι είναι εύκολο να το γράφει αυτό κάποιος που ζει στο Παρίσι. Αλλά εγώ το γράφω γιατί θέλω μέσα από τα λόγια μου να εμφυσήσω την εμπιστοσύνη σε όλους τους Έλληνες, και να τους πω ότι πρέπει να εμπιστευτούν τη νεολαία του τόπου και να της παραδώσουν τα κλειδιά της εξουσίας για έναν εκσυγχρονισμό της χώρας που συνάμα θα σέβεται την κληρονομιά και τη διαφορετικότητά της.
Όλα είναι  δυνατά γιατί η αληθινή ζωή δεν έχει τιμή. Και ακόμα πιο ευτελής είναι η τιμή του ελληνικού χρέους που έτσι κι αλλιώς οι Έλληνες δεν έχουν τη δυνατότητα να αποπληρώσουν. Από τη μια η Γερμανία ρυθμίζει το επιτόκιο του δανεισμού της για εξυπηρέτηση του εθνικού της χρέους στο  2% και από την άλλη επιβάλλει στην Ελλάδα ένα θεόρατο επιτόκιο ύψους 30%.

                                                                                                        

Τέρμα τα ψέματα! Το γράφω λοιπόν και το φωνάζω δημόσια, οι Έλληνες δεν είναι υπεύθυνοι για τίποτα. Οι Έλληνες είναι ίσοι με κάθε άλλο λαό στον πλανήτη κι έχουν το δικαίωμα να ζήσουν στη χώρα τους, στη γη τους, σύμφωνα με τα έθιμα και τις παραδόσεις τους. Εμείς οι υπόλοιποι οφείλουμε απλώς να τους βοηθήσουμε στην οικοδόμηση ενός σύγχρονου κράτους που θα διαχειρίζεται την Ελλάδα ως μια πραγματική δημοκρατία, στις βάσεις μιας πραγματικής ισότιμης κοινωνικής πολιτικής και ενός παραγωγικού ενθουσιασμού που θα δημιουργήσει ανάπτυξη προς όφελος της ίδιας της χώρας.

Εξάλλου το να καταστρέψουμε την Ελλάδα θα έχει πολύ άσχημο αντίκτυπο και στο μέλλον της Ευρώπης. Είμαι Γάλλος αλλά νιώθω Έλληνας στην ψυχή, και υποστηρίζω όπου σταθώ κι όπου βρεθώ την Ελλάδα. Ολόκληρη την Ελλάδα.

                                                                      
Jose Manuel Lamarque
http://helpthegreekpeople.blogspot.com/

Ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων από την ωρολογοποιία Hublot!

                                                                                               

Υπάρχει κάποιος που θα 'θελε αυτό το «ρολόι» στον καρπό του;

Απλώς λέει την ώρα, δεν έχει φωτογραφική μηχανή ή βιντεοκάμερα,

δεν μπορεί να συνδεθεί στο Facebook ή να στείλει μήνυμα στο Twitter.

Στην πραγματικότητα, πολύ λίγοι άνθρωποι έχουν την παραμικρή ιδέα για το τι είναι και τι κάνει.

Πρόκειται για μια απίστευτη κατασκευή, ένα αντίγραφου του Μηχανισμού των Αντικυθήρων,

κατασκευασμένο από την Ελβετική εταιρεία ωρολογοποιίας Hublot.

Ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων είναι ο πρώτος αναλογικός υπολογιστής,

κατασκευασμένος από τους Αρχαίους Έλληνες, πριν από 2.100 περίπου χρόνια

ανάμεσα στο 100 και 150 π.Χ. Ενσωμάτωνε καινοτόμες τεχνολογίες για την εποχή,

όπως μη γραμμικά γρανάζια, και υψηλού επιπέδου αστρονομικές και μαθηματικές γνώσεις

που έδιναν τη δυνατότητα για πολυσύνθετους αστρονομικούς υπολογισμούς.

Πολλοί προσπάθησαν και κάποιοι κατάφερα να φτιάξουν αντίγραφα της κατασκευής.

Να θυμίσουμε ότι ένα τέτοιο αντίγραφο έφτιαξε η Lego.

Το 2008 η δημοσίευση στο περιοδικό Nature αναλύσεων από τρισδιάστατο ηλεκτρονικό τομογράφο,

ο οποίος είχε εξετάσει λεπτομερώς τα κομμάτια του Μηχανισμού των Αντικυθήρων ενέπνευσαν

κάποιους οραματιστές ωρολογοποιούς.

Ο Matthias Buttet διευθυντής του κατασκευαστικού και R&D τμήματος της Hublot,

θέλησε να αποτείνει φόρο τιμής σ' αυτή την αρχαία κληρονομιά και ό,τι αντιπροσωπεύει.

Είναι επίσης ένας θρίαμβος της σύγχρονης ωρολογοποιίας.

Για πρώτη φορά ένα ρολόι εμπνέεται απευθείας από την αρχαιότητα, και γι αυτό οι μηχανικοί

της Hublot συνεργάστηκαν με πληθώρα επιστημόνων που περιλάμβανε αρχαιολόγους, επιγραφολόγους

και ιστορικούς μηχανικών κατασκευών.

Η πρόκληση που αντιπροσώπευε ένα τέτοιο εγχείρημα ήταν η ενσωμάτωση σε μερικά κυβικά εκατοστά όλων όσως είχαν κατασκευάσει οι πρόγονοι μας σε αρκετές εκατοντάδες κυβικά εκατοστά όγκου. Το αποτέλεσμα είναι ένας πλήρως λειτουργικός μηχανισμός αστρονομικών προβλέψεων, που ενσωματώνει επιπλέον και ρολόι. Η ώρα απεικονίζεται στο κέντρο του καντράν, ενώ οι αστρονομικές προβλέψεις στην εμπρόσθια και πίσω όψη. Στο εμπρόσθιο μέρος απεικονίζεται το ημερολόγιο των Πανελλήνιων αγώνων της εποχής, το Αιγυπτιακό ημερολόγιο, η θέση του ήλιου και των αστερισμών στο ζωδιακό κύκλο, οι φάσεις της Σελήνης και το αστρικό έτος. Στο πίσω μέρος, έχουμε τον κύκλο του Κάλλιππου, τον Μετωνικό κύκλο, τον κύκλο του Σάρου και τον κύκλο του Εξέλιγμου. Στην διαδικασία κατασκευής οι άνθρωποι της Hublot αντιμετώπισαν διάφορα θέματα για πρώτη φορά, όπως τα περίφημα μη γραμμικά γρανάζια για τον υπολογισμό των ελλειπτικών τροχιών στο ηλιακό μας σύστημα. Το «ρολόι» δεν θα βγει φυσικά στην παραγωγή. Είναι ένα κομμάτι που αντικατοπτρίζει το σκεπτικό λειτουργίας της Ελβετικής εταιρείας για το Baselworld Watch Show που θα γίνει στη Βασιλεία της Ελβετίας.    Μετά το τέλος της έκθεσης το ρολόι θα τοποθετηθεί στο Musee des Arts et Metiers, στο Παρίσι. Ο μηχανισμός των Αντικυθήρων wikipedia Video

Η Ιστορία του κόσμου μέσα σε 2 λεπτά

                                                          

ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟΤΗΝ ΠΑΝΕΜΟΡΦΗ ΚΡΗΤΗ... (Ιmages from the beautiful island of Crete)

  Εικόνες από την πανέμορφη Κρήτη                                                
 Ιmages from the beautiful island of Crete