Η λογοτεχνία μας πληρώνεται. Η φωτογραφία μας
υδατογραφήθηκε. Η μουσική και η τέχνη έχουν μολυνθεί με DRM- Λογισμικό
συνδρομής, περιφερειακή κρυπτογράφηση -( Ψηφιακή Διαχείριση Περιορισμών (Digital Restrictions Management) είναι η επιβολή τεχνολογικών περιορισμών που ελέγχουν τι μπορούμε να
κάνουμε με τα ψηφιακά μέσα. Όταν ένα πρόγραμμα είναι σχεδιασμένο να μας
αποτρέπει από την αντιγραφή ή το διαμοιρασμό ενός τραγουδιού, δεν μας αφήνει να
διαβάσουμε ένα ψηφιακό βιβλίο σε άλλη συσκευή ή μας εμποδίζει να παίξουμε ένα
ηλεκτρονικό παιχνίδι τοπικά στον υπολογιστή μας αν δεν έχουμε σύνδεση στο
διαδίκτυο)
Η πνευματική ιδιοκτησία διαπραγματεύεται ως εμπόρευμα. Οι
ιδιοκτησίες μπορούν να αγοραστούν, τα πνευματικά δικαιώματα να πωληθούν. Μια
κουλτούρα βυθισμένη από μια πλύση εμπορικότητας, που κινδυνεύει να παρασυρθεί
από την πλημμύρα.
Φανταστείτε λοιπόν ένα μουσείο του μέλλοντος, κοιτάζοντας
πίσω στον αιώνα μας, θαυμάζοντας αυτό που είχαμε δημιουργήσει. Η κληρονομιά μας
- κρυπτογραφημένα βιβλία, άλμπουμ που δεν μπορούν να αναπαραχθούν, εικόνες με
δικαιώματα χρήσης, καλλιτεχνικές δηλώσεις που διαπραγματεύονται ως επενδυτικές
ευκαιρίες. Και η κύρια έξοδος μας - τα δεδομένα - κατέστη μη αναγνώσιμη.
Πραγματικά μια δεύτερη σκοτεινή εποχή.
