AΥΤΟ ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ ;;;

ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΑΝΑΠΝΕΥΣΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ  ΜΥΤΗ ΚΑΙ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ   ΜΕΤΑΞΥ ΙΡΑΝ ΚΑΙ ΠΑΚΙΣΤΑΝ ΥΠΑΡΧΗ ΕΝΑ ΚΡΑΤΟΣ ΠΟΥ ΛΕΓΕΤΑΙ ΒΕΛΟΥΧΙΣΤΑΝ !!!!!!!! ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΤΟ ΞΑΝΑΚΟΥΣΕ ΟΜΩΣ ΥΠΑΡΧΕΙ.   Η ΗΡΩΙΝΗ ΤΟ 1898 ΗΤΑΝ ΦΑΡΜΑΚΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΒΗΧΑ   Η ΠΕΠΣΙ ΚΟΛΑ ΣΑΝ ΕΤΑΙΡΙΑ ΕΧΕΙ ΠΤΩΧΕΥΣΕΙ ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ   Ο ΜΕΛΛ ΠΛΑΝΚ ΗΤΑΝ Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΜΠΑΝΚΣ ΜΠΑΝΥ ΑΛΛΑ ΗΤΑΝ ΑΛΕΡΓΙΚΟΣ ΣΤΑ ΚΑΡΟΤΤΑ   ΤΟ ΜΑΥΡΟ ΚΟΥΤΙ ΣΤΑ ΑΕΡΟΠΛΑΝΑ ΕΧΕΙ ΧΡΩΜΑ ΠΟΡΤΟΚΑΛΛΙ   ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΦΤΕΡΝΙΣΤΟΥΜΕ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΚΛΕΙΣΟΥΜΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΑΣ Ο ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΛΟΚΑΜΙΑ ΤΟΥ ΟΚΤΑΠΟΔΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΕΟΣ ΤΟΥ   Ο ΜΕΣΟΣ ΑΝΤΡΑΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΓΗ 18 ΚΙΛΑ ΣΠΕΡΜΑ   ΤΑ ΜΗΡΙΑΙΑ ΟΣΤΑ  ΣΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΑΝΘΕΚΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΤΣΙΜΕΝΤΟ   ΤΟ 98.5 % ΤΟΥ DNA ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΟ ΜΕ ΤΟΥ ΧΙΜΠΑΝΤΖΗ   H συγγραφέας του Harry Potter JK Rowling κερδίζει 10 δολλάρια το δευτερόλεπτο. (και ανεβαίνει...)   Ένα ανθρώπινο σώμα περιέχει 0.2mg χρυσού. (Για βάρος 70 kg).   Ένα κομμάτι χαρτί δεν μπορεί να διπλωθεί παραπάνω από 7 φορές. (Μμμ, για να δούμε)   Σύμφωνα με την Κομισιόν το όριο φτώχειας είναι τα 22ευρώ την ημέρα. Ενώ ο βασικός μισθός στην Ελλάδα είναι 18ευρώ ανά ημέρα. Δηλαδή 4ευρώ χαμηλότερα από το όριο φτώχειας.   Τα ανακόντα δεν σταματούν να μεγαλώνουν μέχρι να πεθάνουν.   O μέσος άντρας βγάζει ένα κιλό γένια σε περίπου 30 χρόνια.   Εάν κόψεις το κεφάλι μίας κατσαρίδας, αυτή μπορεί να συνεχίσει να ζει για μέρες.   Η κόκα κόλα θα ήταν πράσινη αν δεν πρόσθεταν  χρώμα  μέσα της           Οι οδηγοί των πρώτων αυτοκινήτων ατμού ονομάστηκαν  "σοφέρ", δηλ. θερμαστές (γαλλ. chauffer=θερμαίνω) γιατί ζέσταιναν το νερό της μηχανής πριν ξεκινήσουν.   H βέρα φοριέται στο τέταρτο δάχτυλο (στον παράμεσο), γιατί τον παράμεσο διασχίζουν φλέβες που συνδέονται με την καρδιά.   Ο πιο ακριβός καφές του κόσμου, ο Kopi Luwak, φτιάχνετε από κόπρανα   Το σαλάμι ήταν γνωστό στους Αρχαίους Έλληνες όπως και διάφορα καπνιστά και κρέατα. Ακόμα και ο Όμηρος περιγράφει είδη αλλαντικών στην Οδύσσεια. Το σαλάμι πήρε το όνομα του από την Σαλαμίνα της Κύπρου (αποικία της Σαλαμίνας Πειραιά), όπου παράχθηκε για πρώτη φορά.   Οι 4 κύκλοι της AUDI προέρχονται από την ένωση 4ων εταιριών. Της Horch, της Audi, της Wanderer και της DKW Γερμανός Φέρι Πόρσε, το 1949 πλήρωσε ένα εκατομμύριο φράγκα ώστε να αποφυλακίσει τον πατέρα του, Φέρντιναντ Πόρσε (ιδρυτή της Porsce) που ήταν αιχμάλωτος των Γάλλων.   Tα αγγούρια είναι κατά 97% νερό.   WC σημαίνει Water Closet   52 χιλιάδες αγγλικές λέξεις, είναι ελληνικές   ΟΙ δεξιόχειρες ζουν σύμφωνα με έρευνες κατά μέσο όρο 9 χρόνια περισσότερο από τους αριστερόχειρες   Το ηφαίστειο της Καλντέρας στην Σαντορίνη είναι το μεγαλύτερο στον κόσμο. Έχει ύψος 300 μέτρα και διάμετρο 11 χιλιόμετρα.   Από όλες τις φυλές του κόσμου οι μόνες που δεν χρησιμοποιούν τη φωτιά είναι οι Adaman και οι Πυγμαίοι.   Το έμβλημα της ΒΜW είναι ένας έλικας αεροσκάφους.   H Coca Cola όταν ανακαλύφθηκε το 1886 προοριζόταν για φάρμακο εναντίον του πονοκεφάλου.   O ιδιοκτήτης της Αdidas και ο ιδιοκτήτης της Puma ήταν αδέρφια. (τσακωμένα)   Το αεροδρόμιο Kansai στην Ιαπωνία είναι χτισμένο μέσα στην θάλασσα.   H μαμά του Χίτλερ πήγε να κάνει έκτρωση, αλλά ο γιατρός δεν την άφησε και έτσι γεννήθηκε ο μικρός Αδόλφος.   Το Bacardi έχει σαν σύμβολό του την νυχτερίδα, γιατί τις νύχτες έμπαιναν στο αποστακτήριο παραγωγής του ποτού πάρα πολλές νυχτερίδες.   Το λάμα εάν σε συμπαθήσει μπορεί να σε φτύσει   Ο Ειρηνικός ωκεανός απέκτησε το όνομά του από τον Μαγγελάνο, ο οποίος δεν συνάντησε καμία κακοκαιρία όσες φορές τον διέσχισε.   Η έρημος Ατακάμα στην Χιλή, είναι το πιο άνυδρο μέρος του πλανήτη.  Bρέχει περίπου 1 χιλιοστό των χρόνο.   Κρεμλίνο στα ρωσικά σημαίνει φρούριο.   Οι Άγγελοι του Τσάρλι δεν κουβαλάνε μαζί τους όπλα.   Η Wall Street πήρε το όνομά της από έναν τοίχο ο οποίος κατασκευάστηκε με σκοπό να εμποδίζει τα γουρούνια από το να μπαίνουν στην πόλη.   Ο μικρότερος πίθηκος που υπάρχει είναι ο Cebuella pygmaea, ο οποίος έχει μήκος σώματος 13,6 εκατοστά με ουρά από 17 έως 23 εκατοστά. Το βάρος του είναι 120 γραμμάρια.   Η Αφροδίτη είναι ο μόνος πλανήτης που γυρίζει γύρω από τον εαυτό του με την φορά του ρολογιού.   Οι Ρώσοι ασφάλισαν την πτώση του διαστημικού σταθμού MIR με 200 εκατομμύρια δολάρια, σε περίπτωση που φτάνοντας στην γη, προκαλούσε ζημιές.   Το logo της Goodyear βγαίνει από τον φτεροπόδαρο αγγελιοφόρο θεό Ερμή.   Marlboro λεγόταν η οδός στο Λονδίνο, όπου βρισκόταν το εργοστάσιο του Φίλιπ Μόρις.   Τις αναλογίες της Barbie τις έχει μία στις 100.000 γυναίκες, ενώ τις αναλογίες του Ken ένας στους 50 άντρες.   Στην αρχή όλες οι ζώνες ήταν άσπρες. Με τον καιρό όμως οι άσπρες ζώνες γίνονταν μαύρες (από την βρωμιά). Έτσι ο παλιός καρατέκα είχε μαύρη ζώνη.   H κλίμακα Scoville μετράει πόσο καυτερή είναι μία πιπεριά.   Οι καταρράκτες του Νιαγάρα είναι οι 6οι μεγαλύτεροι καταρράκτες στον κόσμο.  Ο ψηλότερος καταρράκτης είναι ο Άνχελ στην Βενεζουέλα με ύψος 979 μέτρα.   Τα νεύρα μας έχουν μήκος 70 χιλιόμετρα. Το Marlboro το 1924 ξεκίνησε ως γυναικείο τσιγάρο με σλόγκαν ‘Mild as May’ (ελαφρύ σαν τον Μάη).   O λόγος που οι Μεξικανοί βάζουν μία φέτα λεμόνι στο στόμιο της μπύρας είναι, για να απωθούν τις μύγες.   Από που βγαίνει το ΙΚΕΑ; Απο τα αρχικά: Του ιδιοκτήτη της ΙΚΕΑ Ίνγκβαρ Κάμπραντ, Ελμτάριντ (η φάρμα στην οποία μεγάλωσε ο Ίνγκβαρ Κάμπραντ) Αγκουναρίντ (το όνομα του χωριού του Ίνγκβαρ Κάμπραντ   Το σήμα της Lamborghini είναι το ζώδιο του ιδρυτή της Ferucio Lamborghini, ο ταύρος.   Μέχρι το 1664 η Νέα Υόρκη λεγόταν Νέο Άμστερνταμ.   Η ταχύτητα ενός σαλιγκαριού είναι 5 μέτρα/ώρα   Ο Φέρντιναντ Πόρσε (ιδρυτής της Porsche) γεννήθηκε το 1875 και ήταν φίλος του Χίτλερ.   Ο Bluetooth ήταν Δανός Βίκινγκ Βασιλιάς.   Ο Marlboro man Ντέιβιντ Μακλίν πέθανε απο καρκίνο των πνευμόνων το 1995.   Στον εμφύλιο πόλεμο της Αμερικής, όταν οι Βόρειοι κατέλαβαν την πόλη των Νότιων, όπου ζούσε ο Τζακ Ντάνιελ, δεν πείραξαν καθόλου τον Τζακ, γιατί δεν ήθελαν να ξεμείνουν από ουίσκι.   Η ανόρθωση των τριχών (όταν κάνει κρύο) εμποδίζει την μεταφορά θερμότητας προς το περιβάλλον.   Ο Ian Hibbell, από τα πιο μεγάλα ονόματα στον χώρο της ποδηλασίας, είχε γυρίσει τα τελευταία 40 χρόνια όλο τον κόσμο με το ποδήλατό του. Από την Ανταρκτική μέχρι τον Αμαζόνιο και από την Αλάσκα μέχρι την Ινδονησία. Στις 4 Σεπτεμβρίου 2008 έπεσε θύμα ασυνείδητου οδηγού στην Εθνική οδό, στο ύψος της Βαρυμπόπης. Ο άτυχος Βρετανός άφησε την τελευταία του πνοή στο ΚΑΤ Κηφισιάς.   Το ακρωνύμιο FBI σημαίνει Federal Bureau of Investigation   Στον Βόρειο Πόλο δεν υπάρχει στεριά κάτω από τον πάγο. Όταν ένα αυτοκίνητο κινείται με 80χλμ/ώρα, η μισή βενζίνη που ξοδεύει, χρησιμοποιείται, για να ξεπεράσει τις αεροδυναμικές αντιστάσεις.   Οι Κινέζοι γιορτάζουν τα γενέθλια τους κάθε 10 χρόνια.   H καμηλοπάρδαλη μπορεί να καθαρίσει τα αυτιά της με την μισού μέτρου γλώσσα της.   Στα Starbucks όταν παραγγέλνουμε ένα καφέ Venti σημαίνει ότι η ποσότητα που παίρνουμε είναι 20 ουγκιές. "Venti" = "Είκοσι"   Ο Τσάρλς Στιούαρτ Ρολς ήταν ο πρώτος βρετανός που σκοτώθηκε σε αεροπορικό δυστύχημα. Ήταν 33 ετών (1910)   Το Paintball ανακαλύφθηκε το 1980 όταν από την Δασική Υπηρεσία των ΗΠΑ δημιουργήθηκε ένα πιστόλι που μάρκαρε τα δέντρα.   Στο στούντιο που δούλευε ο Γουόλτ Ντίσνεϊ, υπήρχε ένα ποντίκι το οποίο δεν φοβόταν και συχνά εμφανιζόταν ζητώντας τροφή. Αυτό το ποντίκι έδωσε την ιδέα στον Γουόλτ Ντίσνεϊ για την δημιουργία του Μίκυ Μάους   Ο Τζάκ Ντάνιελ ήταν συνεταίρος με έναν ιεροκήρυκα και έφτιαχναν μαζί ουίσκι. Ο ιεροκήρυκας, πούλησε όλο του το μερίδιο στον Τζάκ, όταν ο Τζάκ ήταν 13ων   Το 1867 οι ΗΠΑ αγόρασαν την Αλάσκα από την Ρωσία για 7,2 εκατομμύρια δολάρια.   Οι ποντικοί ιδρώνουν μόνο από την ουρά τους.     Για να φτιαχτούν τα χαρτονομίσματα (ή αλλιώς τραπεζογραμμάτια) χρησιμοποιείται ειδικό χαρτί το οποίο περιέχει ίνες από ρύζι, μετάξι, βαμβάκι και λινό.   To 1989 ένας αστεροειδής με διάμετρο 300m και όνομα 4581 Asclepius πέρασε 700000km μακριά από την γη. Ο αστροειδής πέρασε από το σημείο που η γη βρισκόταν 6 ώρες πριν.   Τα γουρούνια δεν ιδρώνουν ποτέ.

Όταν ο μάστορας κάνει κι άλλη τέχνη...

 

Χαρείτε την Κάρμεν από μια ορχήστρα τεχνιτών που δουλεύουν σε μηχανουργείο.

                                          

Σημεία των καιρών

                     Σοφά λόγια ....επίκαιρα

 
Λόγια  Μεγάλων.....εδώ

TO AKΡON ΑΩΤΟΝ ΤΗΣ ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗΣ......

                       

                Ήταν "ματ" Johnny

H κίνηση ήρθε την τελευταία στιγμή.

Ξεψαχνίζονταν τώρα πιο πολύ στο φευγαλέο χαμόγελό σου...
Ζητούσες την προστασία που είχες πάρει
μα ποτέ δε γεύτηκες..

Η κίνηση ήρθε την τελευταία στιγμή.

Άρχισες πάλι το ίδιο το παιχνίδι-το παλιό
με μόνο καινούριο τα ρούχα σου...

 Η κίνηση ήρθε την τελευταία στιγμή.

Κάπνισες το τσιγάρο με το ύφος του 'ιδιοκτήτη'
ενώ ο καπνός σου προσδιόριζε το αδιέξοδο...

Τώρα υπήρχε cola όπως ήθελες πάντοτε
έτσι δεν ξαναμίλησες για το ίδιο σενάριο
ούτε εκστασιάστηκες με τις ονειρεμένες,φτιαχτές στιγμές σου...

Έφυγες με τη λαθεμένη αστοχία σου
χωρίς να δώσεις λύση στην υπαρξιακή σου συμφόρηση...

 Η κίνηση ήρθε την τελευταία στιγμή.

Ήταν  "ματ" Johnny...

                   πκ 24/1/1981

Φωτογραφίες που σημάδεψαν τη στιγμή...

Εικόνες από τον πλανήτη γη       

 Παγκόσμια στατιστικά σε πραγματικό χρόνο EΔΩ!!

Δρόμοι φιλαναγνωσίας

Περισσότερες πληροφορίες για το βιβλίο και τη συγγραφέα ΕΔΩ!!

Βραστά καρότα... ΚΑΛΗ ΟΡΕΞΗ

Απόσπασμα από το βιβλίο του Κωστάκη Ανάν "Βολική Αναισθησία"

"Φαντάσου μια φυλακή, όπου οι κρατούμενοι τρώνε κάθε μέρα διαφορετικό

φαγητό, μακαρόνια τη Δευτέρα, τυρόπιτα την Τρίτη, φασόλια την Τετάρτη

και ούτω καθεξής. Επιπλέον, κάθε Κυριακή, τους φέρνουνε μπουζούκια και

γίνεται στο προαύλιο της φυλακής γλέντι μέχρι πρωίας. Μέχρι που μια

μέρα, η διοίκηση της φυλακής συνειδητοποιεί ότι δεν υπάρχει σάλιο, τα

λεφτά έχουν τελειώσει, και ο μόνος τρόπος για να συνεχίσει να υπάρχει

η φυλακή είναι να ταΐζουν τους κρατούμενους βραστά καρότα κάθε μέρα,

πρωί-μεσημέρι-βράδυ. "Μα θα γίνει εξέγερση, κύριε διευθυντά, θα μας

λιντσάρουν οι τρόφιμοι, και με το δίκιο τους", λέει ένα τσιράκι στο

διευθυντή. Οπότε τι κάνει ο τελευταίος; Φωνάζει στο γραφείο του δέκα

τσάτσους κρατούμενους και τους λέει να αρχίσουν να διαδίδουν ότι η

κατάσταση είναι τόσο τραγική, που από την άλλη βδομάδα όλοι οι

κρατούμενοι θα τρώνε σκατά, κυριολεκτικά όμως. Και ότι δεν είναι απλά

φήμη, αλλά αναπόφευκτο και δεδομένο, θα ακουμπάς το δίσκο σου στον

πάγκο και ο μάγειρας θα σου βάζει μέσα κουράδες, τέλος.

Οι τσάτσοι αρχίζουν λοιπόν να κάνουν την δουλειά τους, το νέο

κυκλοφορεί αμέσως παντού και το σοκ φυσικά είναι τεράστιο. Υπάρχουν

βέβαια αντιδράσεις, όχι όμως σε πολύ μεγάλο βαθμό, γιατί όσο ο άλλος

δεν βλέπει ακόμα τη σβουνιά στο πιάτο του, κάπου μέσα ελπίζει ότι

μπορεί και να τη γλιτώσει.

Όσο οι μέρες περνάνε και οι αντιδράσεις ψιλοφουντώνουν, οι τσάτσοι

αρχίζουν να παίζουν τεχνηέντως το παιγνίδι της ενοχής: "Εδώ που τα

λέμε, βέβαια, καλά να πάθουμε, που θέλαμε και μπουζούκια κάθε Κυριακή,

να τα λέμε και όλα".

Κάποιοι λίγοι τρόφιμοι αντιδρούν και λένε ότι εμείς ρε παιδιά δεν

γουστάραμε ποτέ μπουζούκια, ούτε ποτέ συμμετείχαμε στο γλέντι. Δεν

φτάνει που ανεχόμασταν κάθε Κυριακή βράδυ τα σκυλάδικα σας, πρέπει

τώρα να την πληρώσουμε και εμείς μαζί με όλους; Φυσικά, κανείς δεν

τους δίνει σημασία.

Προς το τέλος της εβδομάδας, έχει πια επικρατήσει κλίμα μοιρολατρίας,

την αντίδραση έχει διαδεχθεί η απάθεια και την απείθεια η αδράνεια. Ο

ξεθωριασμένος από τις συνεχείς πλύσεις εγκέφαλος των κρατουμένου είναι

έτοιμος πλέον να δεχθεί το χειρότερο, ως δικαιολογημένα αναπόφευκτο.

Και έτσι φτάνει η Κυριακή, και αργό το απόγευμα παίρνει το μικρόφωνο ο

διευθυντής και ανακοινώνει: "Κύριοι, σας έχω ευχάριστα νέα. Ύστερα από

κοπιώδεις προσπάθειες της διεύθυνσης και εμού προσωπικά, το μενού από

αύριο δεν θα είναι σκατά, αλλά βραστά καρότα!!!" Και από κάτω φυσικά

γίνεται της .............., αγκαλιασμένοι οι κρατούμενοι κλαίνε από χαρά, οι

τσάτσοι ξελαρυγγιάζονται "ζήτω ο διευθυντής!", το πλήθος αγάλλεται για

το θαύμα της τελευταίας στιγμής.

Και ζήσαν αυτοί καλά και εμείς χειρότερα"

                     

                                           

Πληροφορίες για το βιλίο και το συγγραφέα ΕΔΩ!! 

ΚΙ ΕΔΩ...

«Πληθυντικός της ευγενείας»

     Υπήρχε στην αρχαία ελληνική γλώσσα;

Από πού επιβλήθηκε η χρήση του;

Πώς η αρχαιοελληνική δημοκρατικότητα απωθήθηκε από την ξενική δουλοπρέπεια

Από τον Γιάννη Καρβέλα, Φιλόλογο

 

      Ένα θέμα, που είτε αγνοείται είτε αποσιωπάται, είναι ο λεγόμενος «πληθυντικός της ευγενείας». Λίγοι γνωρίζουν ότι το γλωσσικό τούτο φαινόμενο είναι ξενικής προέλευσης. Ακόμη λιγότεροι υποψιάζονται, πως η χρήση του τα τελευταία 180 περίπου χρόνια έχει προκαλέσει σύγχυση στη γλώσσα μας και αφαιρέσει ένα σημαντικό ποσοστό από τη δημοκρατικότητά της.

          Μπορούμε ν’ αρχίσουμε με μερικές παρατηρήσεις πάνω στη χρήση του πληθυντικού στην αρχαία Ελλάδα. Η αρχαία γλώσσα χρησιμοποιεί τον πληθυντικό μόνο με την αριθμητική του έννοια. Βλέπουμε ότι ο ενικός δηλώνει ένα πρόσωπο ή πράγμα, ο δυικός δηλώνει δύο και ο πληθυντικός περισσότερα από δύο πράγματα ή πρόσωπα. Δεν υπάρχει εδώ πληθυντικός ευγενείας, σεβασμού, μη οικειότητας ή ακόμη και ειρωνείας. Υπάρχει ένας πληθυντικός, που, όπως λέει και το όνομά του, αποτείνεται στο πλήθος. Μια ματιά στα αρχαία κείμενα είναι αρκετή για να επαληθεύσει αυτόν τον ισχυρισμό μου. Τα δύο επικά ποιήματα, η Ιλιάδα και η Οδύσσεια, αρχίζουν με την επίκληση του Ομήρου στη Μούσα. Αυτό γίνεται όχι σε πληθυντικό ευγενείας αλλά σε ενικό αριθμό: Ιλιάδα: «Μήνιν άειδε, θεά, Πηληιάδεω Αχιλλήος.». Οδύσσεια: «Άνδρα μοι έννεπε, μούσα, πολύτροπον ος μάλα πολλά.».
          Τα ρήματα άειδε και έννεπε είναι στον ενικό αριθμό, αφού αναφέρονται σ’ ένα πρόσωπο. Ταυτόχρονα εκφράζουν τον απεριόριστο σεβασμό του ποιητή για την προστάτισσά του, τη μούσα της επικής ποίησης. Από την αρχή μέχρι το τέλος των ομηρικών ποιημάτων όλοι οι χαρακτήρες, οι αρχηγοί, οι στρατιώτες, οι θεοί, οι κήρυκες, οι θεράποντες, οι θήτες, οι γονείς, τα παιδιά, οι αοιδοί, οι οικοδέσποινες και οι ξένοι επικοινωνούν μεταξύ τους φυσιολογικά κι αποτελεσματικά στον ενικό αριθμό. Μπορεί η δουλοπρέπεια ή η εξάρτηση να εκφράζεται μ’ άλλους τρόπους, ποτέ όμως με λέξεις και προσφωνήσεις σε πληθυντικό. Στη λυρική ποίηση μπορούμε επίσης να επισημάνουμε την ίδια αμφίδρομη χρήση του ενικού, είτε πρόκειται για ένδειξη σεβασμού κι εκτίμησης είτε όχι. Όταν η Σαπφώ ζητεί τη βοήθεια της Αφροδίτης, δεν καταφεύγει σε πληθυντικό ευγενείας αλλά σ’ ένα απέριττο κι ειλικρινή ενικό: «Χρυσόθρονη αθάνατη Αφροδίτη, κόρη του Δία, δολοπλέχτρα, σε ικετεύω, μη βαραίνεις την ψυχή μου με λύπες και με βάσανα». Εξ ίσου ευθύβολη κι απροσποίητη είναι κι η ερώτηση της θεάς: «. ποιον θες να πείσω, για να ‘ρθεί ξανά στην αγκαλιά σου; Πες μου, Σαπφώ, ποιος σε αδικεί;» Κι ένα άλλο σαπφικό απόσπασμα φανερώνει καθαρά τη λεκτική συγγένεια ανάμεσα στη δασκάλα και τη μαθήτριά της:
Η μαθήτρια:
«Σαπφώ, τί κακό είναι αυτό
που μας βρήκε, σ’ αφήνω
άθελά μου.» Η δασκάλα:
«Πήγαινε στο καλό,
και να με θυμάσαι.»
              Επιπρόσθετα ο πληθυντικός ευγενείας είναι ο μέγας απών απ’ όλη την ελληνική τραγωδία και κωμωδία, από τις αφηγήσεις του Ηρόδοτου και τις δημηγορίες του Θουκυδίδη, από τα ειδύλλια του Θεόκριτου και τα επιγράμματα του Καλλίμαχου. Ο κατάλογός μας μπορεί να επεκταθεί και να συμπεριλάβει όλα τα κείμενα της ελληνορωμαϊκής εποχής, της βυζαντινής περιόδου και της Τουρκοκρατίας.
             Στον υπ’ αριθμόν 22 νεκρικό διάλογο του Λουκιανού συναντούμε την περίφημη απάντηση του κυνικού φιλόσοφου Μένιππου προς τον πορθμέα Χάροντα: «Ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος». Ο Μένιππος δεν διανοείται να χρησιμοποιήσει κάποιον πληθυντικό ευγενείας («λάβοιτε»), για να μη θίξει τον εγωισμό του Χάροντα. Η απόκρισή του αυτή δείχνει ότι οι αρχαίοι μιλούσαν στον ενικό, ακόμα κι όταν βρίσκονται στα πρόθυρα του Άδη. Μ’ ένα λόγο οι αρχαίοι ήταν «αφοσιωμένοι» στον ενικό μέχρι θανάτου».
             Ο πληθυντικός ευγενείας είναι, λοιπόν, γλωσσικό φαινόμενο της νεότερης Ελλάδας. Είναι ένα ξενόφερτο προϊόν, που μπήκε στο θησαυροφυλάκιο της γλώσσας μας ίσως στις αρχές του προηγούμενου αιώνα. Είναι ένας μετανάστης, που πολιτογραφήθηκε για καλά στην επικοινωνιακή μας συμπεριφορά. Χώρα καταγωγής του είναι αναμφισβήτητα η Γαλλία.
             Οι Γάλλοι ευγενείς κι αριστοκράτες ήθελαν πάντα ένα ιδιαίτερο γλωσσικό ιδίωμα, που θα τους ξεχώριζε από τον «απλοϊκό» λαό. Έτσι έπλασαν τον πληθυντικό ευγενείας (pluriel de politesse) και τον επέβαλαν στις άλλες κοινωνικές τάξεις. Ο πληθυντικός ευγενείας πέρασε στη γλώσσα μας από μερικές εξέχουσες οικογένειες της Αθήνας το δέκατο ένατο αιώνα και στις αρχές του εικοστού. Οι οικογένειες αυτές «το έπαιζαν», όπως λέει ο λαός, αριστοκράτες. Μιλούσαν μισά ελληνικά και μισά γαλλικά και γενικά πιθήκιζαν τους γαλλικούς τρόπους καλής συμπεριφοράς. Ωστόσο πρέπει να υπενθυμίσουμε και να τονίσουμε, ότι στη νεότερη Ελλάδα δεν υπήρξαν ποτέ ούτε ευγενείς, ούτε αριστοκράτες ευρωπαϊκού τύπου, υπήρξαν μόνον αριστοκρατικές νοσταλγίες και αριστοκρατικά καμώματα.
             Μια απ’ αυτές τις αποκαλούμενες αριστοκρατικές οικογένειες της Αθήνας είχε την τύχη να γνωρίσει ο λόρδος Βύρων. Μάλιστα ο ρομαντικός Άγγλος ποιητής ερωτεύθηκε τη μικρή κόρη της οικογένειας αυτής, την Τερέζα Μακρή. Στο ποίημα, που της αφιέρωσε το 1810, ο Βύρων εκφράζει την αγάπη του για την Τερέζα σε τέσσερα εξάστιχα. Οι πέντε στίχοι κάθε εξάστιχου είναι στα αγγλικά κι ο έκτος στα ελληνικά:
            Παραθέτω την πρώτη εξάστιχη στροφή του ποιήματος:
“Maid of Athens, ere we part, Give,
oh give me back my heart! Or,
since that has left my breast,
Keep it now, and take the rest!
Hear my vow before I go,
Ζωή μου, σας αγαπώ.”
             Χαρακτηριστικά ο Βύρων προσφωνεί τη Ζωή (Τερέζα) σε πληθυντικό ευγενείας («σας αγαπώ»). Φαίνεται, ότι ακόμη και οι ερωτικές εξομολογήσεις γίνονταν στον πληθυντικό εκείνη την εποχή. Αλλά και τα παιδιά μιλούσαν συχνά στους γονείς τους στον πληθυντικό – κάτι που επεκράτησε μέχρι τα τελευταία χρόνια στην Αθήνα και τα άλλα αστικά κέντρα.
             Όσο για το σεις και το σας των ερωτευμένων, αυτό δεν άντεξε στη φθορά του χρόνου.
Σήμερα ο πληθυντικός ευγενείας δεσπόζει σ’ όλο τον ελληνόφωνο κόσμο. Το απαιτούν οι κανόνες καλής και πολιτισμένης συμπεριφοράς. Ανήκει στους δημόσιους υπαλλήλους, τους δικηγόρους, τους γιατρούς, τους ιερείς και τους ιεράρχες, τους πολιτικούς, τους ανθρώπους των τεχνών και των γραμμάτων και τ’ άλλα επίσημα και σοβαροφανή πρόσωπα, όπως θα έλεγε ο μακαρίτης Καβάφης.
Κι εδώ δεν πρέπει να παραλείψουμε ν’ αναφέρουμε τις νύφες και τους γαμπρούς, που επιμένουν να συνομιλούν με τα πεθερικά τους στον πληθυντικό. Ίσως το γεγονός αυτό να εξηγείται από τη φοβία που προξενεί σε μερικούς η στερεότυπη ιδέα της «κακιάς πεθεράς».
            Στα δημοτικά σχολεία, τα γυμνάσια, τα λύκεια και τα πανεπιστήμια οι δάσκαλοι μιλούν στους μαθητές στον ενικό. Αντίθετα οι μαθητές αναμένεται να προσφωνούν και να χαιρετούν τους δασκάλους τους στον πληθυντικό. Υποτίθεται, ότι οι μαθητές εκδηλώνουν το σεβασμό τους κατά αυτόν το γλωσσικό τρόπο. Δεδομένου ότι ο σεβασμός κερδίζεται, δεν επιβάλλεται, η γλώσσα δεν θα έπρεπε να χρησιμοποιείται τόσο αυταρχικά.
             Μονόδρομος λοιπόν είναι ο σεβασμός κι όχι αμοιβαίος μέσα στα εκπαιδευτικά μας ιδρύματα. Το ίδιο συμβαίνει και στους εκκλησιαστικούς κύκλους. Εμείς, ο λαός, διαθέτουμε πληθυντικό για τους ιερωμένους, ενώ αυτοί επιφυλάσσουν συνήθως τον ενικό για μας. Το περίεργο εδώ είναι, ότι στο Χριστό λέμε «σοι, Κύριε», ενώ στον παπά και το δεσπότη λέμε«σεις, πάτερ» και «σεις, σεβασμιότατε» αντίστοιχα.
             Έτσι παρατηρούμε, ότι τα γλωσσικά κριτήρια στο χώρο της εκκλησίας είναι κάπως συγκεχυμένα. Παρόμοια και κωμικοτραγικά πράγματα βλέπουμε να συμβαίνουν στον πολιτικό στίβο. Μέσα στη βουλή επικρατεί ο πληθυντικός τυποποιημένης ευγένειας, ασχέτως αν οι βουλευτές και οι υπουργοί γνωρίζουν ο ένας τον άλλο για δεκαετίες. Μια συζήτηση στην αίθουσα της βουλής μπορεί ν’ αρχίσει ευγενικά με το σεις και το σας και να τελειώσει με εκφράσεις του τύπου: «Κάθισε κάτω ρε, μη μιλάς»! Άσε που έξω από τη βουλή, στις δεξιώσεις, στις ψησταριές και τα ξενοδοχεία οι ίδιοι οι πολιτικοί πετούν τον πληθυντικό στον αέρα και τα λένε μεταξύ τους σε ελευθεριάζοντα ενικό. Το επιμύθιο της όλης υπόθεσης είναι, ότι μέσα στη βουλή οι τριακόσιοι εκπρόσωποί μας συνδιαλέγονται στον πληθυντικό για τα μάτια του κόσμου, κρατώντας έτσι τα προσχήματα και διαιωνίζοντας την υποκρισία. Τα παραπάνω παραδείγματα και οι μαρτυρίες που παρέθεσα οδηγούν προς μία κατεύθυνση: την κατάργηση του πληθυντικού ευγενείας από τη γλώσσα μας. Καιρός είναι να τον ρίξουμε για πάντα στον καιάδα της λησμονιάς ή στο βάραθρο της ευθανασίας.
 
Σχόλιο: Ήδη ο «πληθυντικός ευγενείας», σε αντίθεση με ό,τι ίσχυε στο παρελθόν, δεν χρησιμοποιείται στην οικογενειακή γλώσσα, αυτή δηλ. που χρησιμοποιούν τα παιδιά όταν απευθύνονται στους γονείς και τους παππούδες τους. Η διαφαινόμενη τάση κατατείνει στην προοδευτική αφ’ εαυτής κατάργησή του μέχρις ότου κάποια στιγμή στο μέλλον περιπέσει σε αχρησία. Συνεπώς δεν χρειάζεται ούτε είναι δυνατή η διά νόμου κατάργησή του, αφού η παγιωμένη κυριαρχία του στις σχέσεις ανάμεσα σε πρόσωπα που δεν  έχουν μεταξύ τους οικειότητα είναι βαθιά ριζωμένη στην κοινωνική παιδεία μας και εμπίπτει στον κώδικα του «καθωσπρεπισμού», που σημαίνει ότι τυχόν παραβίασή του συνιστά προσβολή που επισύρει εχθροπάθεια και κοινωνική απαξίωση.   

Περισσότερες πληροφορίες για το ζήτημα εδώ!

 

Υπέρ του πληθυντικού ευγενείας

Άνθρωποι-λαός και κυβέρνηση(People and Government)

Χωρίς σχόλιο(no comment)
 
              

   

ΚΑΝΕ ΚΛΙΚ ΣΕ ΚΑΘΕ ΜΟΥΣΙΚΟ!!!

Αν θέλεις κάνεις και συνδυασμούς.

 ΕΔΩ!!

Λόγια μεγάλων.....

                                                                                                                                                                 από την athens voice

Είμαι δάσκαλος.....

                  

               

                        

Η τέχνη των δέντρων

 

 

 

  

     άτιτλο
Κάποτε  ρωτούσαν γιατί έψαχνα.
Κάποτε  κοιτούσαν τι έψαχνα.
Κάποτε  γελούσαν γιατί έψαχνα "τζάμπα".
Τώρα, όλοι βουβάθηκαν και δε μιλούν
...................μόνο κλαίνε...πκ