Kυνηγοί μετάλλων που βγάζουν το ψωμί τους στα ραδιενεργά ερείπια του Τσερνόμπιλ

Αποσυναρμολογούν τον εγκαταλελειμμένο εξοπλισμό, σιδηροδρομικές γραμμές και μεταλλικές εγκαταστάσεις, καθαρίζουν με αμμοβολή κάθε ακτινοβολημένο υλικό και καταναλώνουν πολλή βότκα.

Η έκρηξη του πυρηνικού σταθμού του Τσερνομπίλ κάλυψε μια τεράστια έκταση της δυτικής Σοβιετικής Ένωσης με ραδιενεργό ρύπανση. Τριάντα χρόνια αργότερα, 4.200  τετραγωνικά χιλιόμετρα της βόρειας Ουκρανίας και της νότιας Λευκορωσίας παραμένουν έρημα εκτός από την πιο σκληρή άγρια ​​φύση, μια μικρή κοινότητα ηλικιωμένων πολιτών και βιομηχανικούς εργάτες, κάποιοι από τους οποίους περιπλανώνται στην ύπαιθρο αναζητώντας ραδιενεργό μέταλλο.

 

Ένας εργάτης καθαρίζει με αμμοβολή, ραδιενεργό μέταλλο

 Γερανοί, περιμένουν την αποσυναρμολόγηση τους

Οι εργάτες αποσυναρμολογούν τον εγκαταλελειμμένο εξοπλισμό, σιδηροδρομικές γραμμές και μεταλλικές εγκαταστάσεις, καθαρίζουν με αμμοβολή κάθε ακτινοβολημένο υλικό και καταναλώνουν πολλή βότκα. «Υπάρχει αυτή η πεποίθηση ότι η βότκα καθαρίζει τα πάντα», λέει ο Pierpaolo Mittica, ο οποίος πέρασε δύο μήνες μαζί με τους κυνηγούς μετάλλων για τη σειρά φωτογραφιών του «The Radioactive Gold of Chernobyl».

Εργάτης ετοιμάζεται για ντους μετά το τέλος της δουλειάς του  

 

Μισοβυθισμένα πλοία που θα αποσυναρμολογηθούν στο λιμάνι

 

Ραδιενεργός σκόνη στο εργοστάσιο ανακύκλωσης μετάλλων

Το Τσερνόμπιλ εξερράγη στις 26 Απριλίου 1986 σε μια καταστροφή που ανάγκασε 200.000 ανθρώπους να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους. Όλες οι πόλεις παραμένουν άδειες σε μια απομονωμένη ζώνη που εκτείνεται μέχρι 100 χιλιόμετρα από το εργοστάσιο. 

Οι εξερευνητές άρχισαν να λεηλατούν την περιοχή για πολύτιμα αντικείμενα και, σύμφωνα με κάποιες εκτιμήσεις, έχουν ανακτήσει τουλάχιστον ένα εκατομμύριο τόνους μετάλλου. Η ουκρανική κυβέρνηση χορήγησε τελικά άδειες σε εταιρείες ανακύκλωσης, οι οποίες απολυμαίνουν τα απορρίμματα και τα πωλούν σε όλη την Ευρώπη. 

Ένας εργάτης μεταφέρει μέταλλα για ανακύκλωση

.

 Μεταφορά της άμμου που χρησιμοποιήθηκε στην αμμοβολή 

Ορισμένες αναφορές υποστηρίζουν ότι η λείανση ραδιενεργών μετάλλων μπορεί να προκαλέσει καρκίνο, ενώ άλλοι λένε ότι ο κίνδυνος ακτινοβολίας είναι χαμηλός. «Η έκταση της μόλυνσης των επιμέρους μεταλλικών τεμαχίων θα εξαρτηθεί από την ιστορία τους», λέει στο Wired ο Neil Hyatt, ειδικός στη διαχείριση ραδιενεργών αποβλήτων στο Πανεπιστήμιο του Σέφιλντ. 

«Για παράδειγμα, τα μηχανήματα που χρησιμοποιούνται για τη μετακίνηση πυρηνικών καυσίμων ή πυρηνικών υλικών είναι πιθανό να παραμείνουν ιδιαίτερα μολυσμένα, ενώ οι σιδηροδρομικές γραμμές που χρησιμοποιούνται για τη μεταφορά μολυσμένων υλικών αναμένεται να έχουν πολύ λιγότερη υπολειμματική μόλυνση εάν υπάρχει».

Έλεγχος με μετρητή Geiger μιας μεταλλικής ράβδου μετά την αμμοβολή

 .

Η στολή για την προστασία από την αμμοβολή

Ο Mittica έχει κάνει καριέρα φωτογραφίζοντας περιβαλλοντικές καταστροφές και έχει επισκεφθεί τη Ζώνη Αποκλεισμού του Τσερνομπίλ 20 φορές από το 2002. Έμαθε για την ανακύκλωση το 2015, όταν γνώρισε έναν εργάτη μετάλλου ο οποίος τον πήγε σε ένα εργοστάσιο που ανακυκλώνει 30 τόνους μετάλλου κάθε χρόνο. 

Οι εργαζόμενοι δεν κερδίζουν περισσότερα από 300 ευρώ κάθε μήνα, κόβοντας παλιοσίδερα σε εύχρηστα μεγέθη και καθαρίζοντας τα με αμμοβολή.

Στην οροφή του αντιδραστήρα 5 με ένα εργοστάσιο ανακύκλωσης μετάλλου στο βάθος

Χρησιμοποιούν μετρητές Geiger και σημειώνουν τυχόν ραδιενεργά σημεία με κιμωλία, στη συνέχεια τα περνάνε άλλη μια φορά με αμμοβολή. Στέλνουν το μέταλλο που έχει λειανθεί, σε εργοστάσια σε ολόκληρη την Ευρώπη που το λιώνουν και το ανακυκλώνουν.

Ένας εργάτης ξεκουράζεται με την οικογένεια του στο σπίτι του στην Kovalinka, 5 xιλιόμετρα από τη Ζώνη Αποκλεισμού του Τσέρνομπιλ

 Εργάτες πίνουν τον καφέ τους σε ένα διάλειμμα σε εγκατάσταση ανακύκλωσης

 Αν και μερικοί από τους εργάτες αποφεύγουν τις στολές προστασίας, ο Mittica δεν το ρίσκαρε. Φόρεσε μια μάσκα αερίου και κατά καιρούς έκανε χρήση της βότκας. «Προφανώς για να προστατευθώ από την ακτινοβολία», λέει.

SHARE: