Paolo Di Paolo: Ένας χαμένος κόσμος, ένας ξεχασμένος φωτογράφος για μισό αιώνα

50 χρόνια αργότερα, ο Ιταλός φωτογράφος Paolo Di Paolo παίρνει την αναγνώριση που του αξίζει σε μια έκθεση που υποστηρίζεται από την Gucci.

                              

Όταν κοιτάζει κάποιος το έργο του Di Paolo, του υπενθυμίζει ότι η φωτογραφία είναι πράγματι μια μορφή τέχνης, καθώς ξεδιπλώνει με την τεράστια ικανότητα της να αποτυπώνει την ομορφιά.

Γεννημένος  το 1925 στο Λαρίνο, μια μικρή πόλη στη Νότιο Ιταλία, αλλά ήδη από το 1939 βρισκόταν στη Ρώμη για να σπουδάσει κλασική λογοτεχνία στο Λύκειο και στη συνέχεια φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο της Ρώμης. . 

Ο Di Paolo, ο οποίος άρχισε να ζωγραφίζει σε ηλικία 16 ετών, αλλά μια μέρα, αφότου είχε τελειώσει τις σπουδές του, είδε σε μια βιτρίνα μια Leica III C, την ίδια φωτογραφική μηχανή που χρησιμοποιούσε ο Ανρί-Καρτιέ Μπρεσόν.

 Με την ενθάρρυνση των καλλιτεχνών φίλων του, αποφάσισε να την αγοράσει, θέλοντας να προσεγγίσει το εικαστικό όραμα μέσω της φωτογραφίας.

 

Η δεκαετία του 1950 και η δεκαετία του 1960 ήταν η χρυσή εποχή του ιταλικού κινηματογράφου, όπου ο «νεορεαλισμός» συνόδευσε τους κοινωνικούς μετασχηματισμούς της μεταπολεμικής Ιταλίας, και αποκαλύπτονταν  από τους μεγάλους σκηνοθέτες όπως του Roberto Rossellini, του Luchino Visconti του Vittorio De Sica, Fellini Antonioni Pasolini κ.λπ. 

Ο Di Paolo βρέθηκε με τη κάμερά του δίπλα σ΄αυτούς τους κολοσσούς του ιταλικού νεορεαλισμού αποτυπώνοντας τις  μεγάλες στιγμές τους .

 

Μέσα σ΄αυτό το πλαίσιο, ο Di Paolo, ξεχώρισε  από το πλήθος σε σχέση με άλλους φωτογράφους, από την κουλτούρα του, τις γνώσεις του, την κατάρτιση και την αίσθηση της κομψότητας και την αριστοκρατική αύρα ευγένειας που εξέπεμπε.

Θα περνούσαν χρόνια από τότε μέχρι τη στιγμή που η κόρη του Σίλβια αναζητώντας σε μια ντουλάπα τα μπαστούνια της για το σκι, ανακάλυψε μια σειρά από κούτες με αρνητικά και πολλές υπέροχες εκτυπωμένες φωτογραφίες.

Ρωτώντας τον πατέρα της ποιος τις είχε τραβήξει, αυτός αναγκάστηκε να της αποκαλύψει για πρώτη φορά την προηγούμενη ζωή του ως φωτογράφου.

 Έκπληκτη, η Σίλβια Ντι Πάολο έθεσε ως στόχο την ανάδειξη του φωτογραφικού έργου του πατέρα της ώσπου πολλά χρόνια αργότερα σε μια μικρή έκθεση που είχε διοργανώσει η ίδια σε μια γκαλερί, είδε τις φωτογραφίες ο καλλιτεχνικός διευθυντής της Gucci και αποφάσισε να σπονσονάρει τη μεγάλη έκθεση με τίτλο 

«Ένας Χαμένος Κόσμος: Φωτογραφίες του Paolo Di Paolo, 1954-1968» που εγκαινιάστηκε στο Μουσείο MAXXI της Ρώμης και θα διαρκέσει ως τις 30 Ιουνίου. 
   Paolo Di Paolo, Rome 2017

Ο ίδιος ο Di Paolo βρίσκεται ακόμα εν ζωή στα 94 του, και μάλλον διασκεδάζει που θυμήθηκαν τις φωτογραφίες του μετά από πενήντα και πλέον χρόνια από τότε που αποφάσισε να βάλει για πάντα στο συρτάρι τη φωτογραφική μηχανή του.

                                           Ezra Pound-Spoleto Περούτζια 1964    

Ρώμη- Piazza Navona το 1960.

Το νέο τμήμα της Ρώμης-Φλωρεντίας της «εθνικής οδού του ήλιου» το 1962..

Η ηθοποιός Monica Vitti μαζί με τον σκηνοθέτη Michelangelo Antonioni στη Ρώμη το 1958.

Η ηθοποιός Gina Lollobrigida μαζί με το καλλιτέχνη και συγγραφέα Giorgio de Chirico στη Ρώμη το 1961.

Η ηθοποιός Raquel Welch με ανδριάντα στη Ρώμη  το 1966.

            O Marcello Mastroianni πίνει τον καφέ του -άγνωστη ημερομηνία

Η ηθοποιός Anna Magnani in her villa in San Felice Circeo, δυτικά της Ρώμης το1955.

 

       Walter Chiari at Rome’s Fregene beach το 1959. 

           Sophia Loren και Marcello Mastroianni στα στούντιο της Cinecittà film, Ρώμη 1955

Ο ηθοποιός, ποιητής και  σκηνοθέτης Pier Paolo Pasolini στο "Monte dei cocci" της Ρώμης - ένα τεχνητό ανάχωμα από αρχαία θραύσματα κεραμικής - το 1960.

       Tennessee Williams at Tor San Lorenzo, Δυτικά της Ρώμης, το 1955.    

Η κηδεία του ηγέτη του Κομμουνιστικού Κόμματος Παλμίρο Τολιάτι στη Ρώμη το 1964.

Viareggio in 1959.

Μια φωτογράφηση της μόδας στη συνοικία Tor di Nona της Ρώμης, 1957-58.

Η δημοσιογράφος Oriana Fallaci στη Βενετία στο φεστιβάλ κινηματογράφου του 1963.

Ο καλλιτέχνης Renato Guttuso στη Salita del Grillo, Ρώμη, το 1964.

 

Βόλτα στη Via Monte Napoleone του Μιλάνου το 1962