The Comet

 

Το 2016 ολοκληρώθηκε μια συναρπαστική αποστολή.

Το διαστημόπλοιο Rosetta έκανε τον τελευταίο του ελιγμό. Μια ελεγχόμενη σκληρή προσγείωση στον κομήτη Churyumov-Gerasimenko (67p).

Πριν από αυτό η Rosetta συνόδευε τον Comet για περισσότερα από 2 χρόνια. Ερεύνησε πολύτιμα επιστημονικά δεδομένα, έφερε ένα προσεδάφιο στην επιφάνεια των κομητών και τράβηξε έναν τεράστιο αριθμό φωτογραφιών.

 

Το 2017 η Esa κυκλοφόρησε πάνω από 400.000 εικόνες από την αποστολή του κομήτη Rosettas.

Με βάση αυτό το υλικό, ο Motion Designer Christian Stangl και ο συνθέτης Wolfgang Stangl συνεργάστηκαν για τη δημιουργία αυτής της μικρού μήκους ταινίας.

Οι ακολουθίες είναι ψηφιακά βελτιωμένες σε πραγματικό υλικό από τον ανιχνευτή.

 

Παρακολουθήστε την ομορφιά ενός ενεργού εξωγήινου σώματος, μακριά στα βάθη του ηλιακού μας συστήματος.

Δημήτρης Νανόπουλος: «Το τέλος της Γης δεν είναι μακριά»

Ο διακεκριμένος ακαδημαϊκός και θεωρητικός φυσικός σχολιάζει τις ανακοινώσεις της NASA για την ύπαρξη εξωγήινης ζωής και υποστηρίζει ότι έχει έρθει η στιγμή να προετοιμαστούμε για τη μετοίκηση της ανθρωπότητας σε άλλους πλανήτες.

«Ζούμε σε ένα σύμπαν το όποιο περιέχει περίπου 100 δισεκατομμύρια γαλαξίες και κάθε γαλαξίας αποτελείται από εκατό δισεκατομμύρια αστέρια. Κάνοντας, λοιπόν, τον πολλαπλασιασμό είναι προφανές ότι κάπου αλλού υπάρχει ζωή και δεν εννοώ αναγκαστικά στην ανθρώπινη μορφή της».

Thom Yorke : Last I Heard

 Music video for the song Last I Heard (…He Was Circling The Drain) by Thom Yorke from the album ANIMA

Thom Yorke : Last I Heard from Art Camp on Vimeo.

Into The Flame

 Η ζωή ενός απελπισμένου ανθρώπου αλλάζει όταν ένας σκόρος τρυπώνει στο αυτί του, πυροδοτώντας μια σειρά από οράματα που τον οδηγούν στην περιπέτεια της ζωής του ώστε να δει την πραγματικότητα διαφορετική.

SISTER

 H ταινία έχει κερδίσει σε 5 προκριματικά φεστιβάλ για Όσκαρ,το λαμπρό κινούμενο σχέδιο stop-motion της Siqi Song, σχεδιασμένο σε τσόχα, είναι μια από τις πιο αναγνωρισμένες και συγκινητικές ταινίες μικρού μήκους  εκείνης της χρονιάς(2018).Τον Ιανουάριο του 2020, ήταν υποψήφια για το Όσκαρ 2020 Καλύτερης Ταινίας Κινουμένων Σχεδίων μικρού μήκους

Ένας άντρας θυμάται τις παιδικές του αναμνήσεις όταν μεγάλωνε με μια ενοχλητική μικρή αδερφή στην Κίνα της δεκαετίας του 1990. Πώς θα ήταν η ζωή του αν τα πράγματα είχαν εξελιχθεί διαφορετικά;

"Αυτό το παιχνίδι ανάμεσα στη βιογραφία και τη φαντασία είναι η κεντρική ένταση της ταινίας. Είναι μάλλον ορατό ότι ο μεγαλύτερος αδερφός βλέπει τη μικρότερη αδερφή του σαν κάποιο είδος ελέφαντα στο δωμάτιο, που εδώ έχει δύο έννοιες. Η  (Αδελφή) είναι ταυτόχρονα μια εξήγηση - ένας οδηγός για τους φίλους της και τους Κινέζους που επιδιώκουν να εξηγήσουν τη μαγεία ενός αδερφού, αλλά και μια ελεγειακή ωδή - όπως λέει το καταστροφικό υστερόγραφο της ταινίας, "Αφιερωμένο στα αδέρφια που δεν είχαμε ποτέ" . — Επιμελήτρια S/W, Celine Roustan

A New Hope

 

Το «A New Hope» είναι μια προκλητική μεταφορά για όλους όσοι επηρεάζονται από την εποχή της τεχνολογίας που εξακολουθούν να θεωρούν ορισμένες εξελίξεις σήμερα ως φυσιολογικές όσο αφορά την  κοινωνία τις διαπροσωπικές σχέσεις τον πολιτισμό, τις παραδόσεις . Δεν έχουμε αναλογιστεί αρκετά καλά για να προβλέψουμε τι μπορεί να κάνει η εκθετική τεχνολογία στην κοινωνία μας. Πόσο θα πληρώσουμε για όλες τις κακές αποφάσεις που παίρνουμε σήμερα;

Το «A New Hope» αναδεικνύει  στους χειρότερους εφιάλτες μας και τι θα μπορούσε να συμβεί αν χάσουμε τον έλεγχο αυτών των εκθετικών τεχνολογικών προόδων. Αυτό το βίντεο απεικονίζει πώς η δημοτικότητα σε συνδυασμό με την εξουσία μπορεί εύκολα να ξεφύγει   και να μεταμορφώσει την κοινωνία μας σε μια  ανεξέλεγκτα σε μια  τρομακτική και  παράλληλα επικίνδυνη κατάσταση . Διατηρούμε μεγάλη ελπίδα ότι η συλλογική μας συνείδηση και ευθύνη ​​ δεν θα χαθεί και θα μας οδηγήσει σε ένα  αύριο  πολύ πιο φωτεινότερο, ασφαλέστερο,  χαρούμενο, χωρίς αποκλεισμούς  και περιορισμούς.

Dark Age 2.0

 

Η λογοτεχνία μας πληρώνεται. Η φωτογραφία μας υδατογραφήθηκε. Η μουσική και η τέχνη έχουν μολυνθεί με DRM- Λογισμικό συνδρομής, περιφερειακή κρυπτογράφηση -( Ψηφιακή Διαχείριση Περιορισμών (Digital Restrictions Management) είναι η επιβολή τεχνολογικών περιορισμών που ελέγχουν τι μπορούμε να κάνουμε με τα ψηφιακά μέσα. Όταν ένα πρόγραμμα είναι σχεδιασμένο να μας αποτρέπει από την αντιγραφή ή το διαμοιρασμό ενός τραγουδιού, δεν μας αφήνει να διαβάσουμε ένα ψηφιακό βιβλίο σε άλλη συσκευή ή μας εμποδίζει να παίξουμε ένα ηλεκτρονικό παιχνίδι τοπικά στον υπολογιστή μας αν δεν έχουμε σύνδεση στο διαδίκτυο)

Η πνευματική ιδιοκτησία διαπραγματεύεται ως εμπόρευμα. Οι ιδιοκτησίες μπορούν να αγοραστούν, τα πνευματικά δικαιώματα να πωληθούν. Μια κουλτούρα βυθισμένη από μια πλύση εμπορικότητας, που κινδυνεύει να παρασυρθεί από την πλημμύρα.

Φανταστείτε λοιπόν ένα μουσείο του μέλλοντος, κοιτάζοντας πίσω στον αιώνα μας, θαυμάζοντας αυτό που είχαμε δημιουργήσει. Η κληρονομιά μας - κρυπτογραφημένα βιβλία, άλμπουμ που δεν μπορούν να αναπαραχθούν, εικόνες με δικαιώματα χρήσης, καλλιτεχνικές δηλώσεις που διαπραγματεύονται ως επενδυτικές ευκαιρίες. Και η κύρια έξοδος μας - τα δεδομένα - κατέστη μη αναγνώσιμη. Πραγματικά μια δεύτερη σκοτεινή εποχή.

Passage-Πέρασμα

 

Όταν ο ήλιος δύει, όλη δραστηριότητα της γης επιβραδύνεται δροσίζεται και ησυχάζει. Τα αστέρια εμφανίζονται στον μαύρο, βαθύ και αμετάβλητο ουρανό και  οι σύντομοι κύκλοι της επίγειας ζωής δίνουν τη θέση τους σε κοσμικές αιωνιότητες. Αυτή είναι η στιγμή που επέλεξε μια μικροσκοπική ψυχή να εγκαταλήψει  τη Γη.

AFTERWORK

 Μια μικρού μήκους ταινία του Luis Usón

Ο Groompy είναι ένα κουνέλι που παίζει τον πρωταγωνιστικό ρόλο σε μια δημοφιλή σειρά κινουμένων σχεδίων. Αλλά μετά τη δουλειά η ζωή του είναι βαρετή και μονότονη. Ένα βράδυ εμφανίζεται μπροστά του το αντικείμενο που τόσο επιθυμεί... το καρότο από τα κινούμενα σχέδια.

Cindy Sherman-Οι νέες παραμορφωμένες φωτογραφίες της

 Στα νέα έργα που παρουσιάζονται στο Hauser & Wirth στη Ζυρίχη, η Sherman έχει αφαιρέσει κάθε σκηνικό -το επίκεντρο αυτής της σειράς είναι το πρόσωπο.

Όταν τραβάω φωτογραφίες, προσπαθώ να φτάσω σε ένα σημείο όπου βασικά δεν αναγνωρίζω τον εαυτό μου. Συχνά αυτό είναι το ζητούμενο.» –Cindy Sherman

Με το καλλιτεχνικό της έργο που πλέον μετράει περισσότερα από σαράντα χρόνια, η Cindy Sherman έφερε επανάσταση στον κόσμο της φωτογραφίας και με την καλλιτεχνική της δύναμη άνοιξε τον δρόμο στις νέες γενιές καλλιτεχνών και κριτικών να ξανασκεφτούν και να επαναπροσδιορίσουν τη φωτογραφία ως μέσο, ενώ συνεχίζει να εμπνέει και να επηρεάζει την πορεία της τέχνης και της δημιουργίας εικόνας.

Από παιδί, η Cindy Cherman παίζει με τη μεταμφίεση, και το καμουφλάζ. Στην αρχή ντυνόταν για να ξεπεράσει την εσωστρέφειά της, παρευρισκόταν σε πάρτι και εγκαίνια σε γκαλερί στη Νέα Υόρκη ως φιγούρα, μεταμφιεσμένη, ενώ αργότερα κατέγραφε τις μεταμορφώσεις της ως μορφή τέχνης. Ανακατασκεύασε οικείες προσωπικότητες γνωστές στη συλλογική μνήμη, αλλά από τα μέσα της δεκαετίας του ‘80, άρχισε να εξερευνά τις πιο γκροτέσκες πτυχές της ανθρωπότητας που τρομάζουν όπως φαίνεται σε έργα όπως τα Fairy Tales (1985) και Disasters (1986-89) συχνά χρησιμοποιώντας κούκλες. Έχει υποδυθεί τη σειρήνα της οθόνης της δεκαετίας του ’50, τον κλόουν και τη γερασμένη ντίβα του Χόλιγουντ.

Οι πρωτοποριακές φωτογραφίες της Cherman έχουν διερευνήσει θέματα γύρω από την αναπαράσταση και την ταυτότητα στα σύγχρονα μέσα ενημέρωσης για πάνω από τέσσερις δεκαετίες.

Από τις αρχές της δεκαετίας του 2000, η Cherman έχει δημιουργήσει προσωπικότητες με ψηφιακή επεξεργασία, αποτυπώνοντας την κατακερματισμένη αίσθηση του εαυτού στη σύγχρονη κοινωνία – μια ανησυχία που την απασχολεί πολύ από τα πρώτα κιόλας βήματα της καριέρας της.

Τώρα, κατά τη διάρκεια της Εβδομάδας Τέχνης της Ζυρίχης 2023, αξιοποιώντας τα ψηφιακά εργαλεία που αποτελούν βασική πτυχή της πρακτικής της από το 2000, η Sherman δημιούργησε μια νέα σειρά έργων που παραπέμπει στα πρώιμα ασπρόμαυρα κολάζ της από τη δεκαετία του 1970, επεξεργασμένα και μεγεθυμένα για την ψηφιακή εποχή.

Άλλωστε πάντα ήταν πρωτοπόρα στη χρήση τεχνολογίας, κατασκευάζοντας και συνθέτοντας με Photoshop «φωτογραφίες προφίλ» πολύ πριν από το Instagram. Στα νέα έργα που παρουσιάζονται στο Hauser & Wirth στη Ζυρίχη, η Sherman έχει αφαιρέσει κάθε σκηνικό ή σκηνικό – το επίκεντρο αυτής της σειράς είναι το πρόσωπο. Συνδυάζει μια ψηφιακή τεχνική κολάζ χρησιμοποιώντας ασπρόμαυρες και έγχρωμες φωτογραφίες με άλλους παραδοσιακούς τρόπους μεταμόρφωσης, όπως μακιγιάζ, περούκες και κοστούμια, για να δημιουργήσει μια σειρά από ξεχωριστούς και ιδιότυπους χαρακτήρες που γελούν, συστρέφονται, αλληθωρίζουν και κάνουν γκριμάτσες μπροστά στην κάμερα. 

Για να το πετύχει αυτό, η Sherman έχει δώσει έμφαση σε μέρη του σώματός της -τα μάτια, τη μύτη, τα χείλη, το δέρμα, τα μαλλιά, τα αυτιά- τα οποία κόβει, κολλάει και τεντώνει πάνω σε μια βασική εικόνα, κατασκευάζοντας τελικά, αποδομώντας και στη συνέχεια ανακατασκευάζοντας ένα νέο πρόσωπο.

Τα πορτρέτα αφορούν τη Sherman, αλλά ως αναφορά στην κοινωνία γενικότερα, αφορούν τη νεωτερικότητα, τη σύγχρονη εποχή και τους πολλούς κατακερματισμένους εαυτούς που ελλοχεύουν μέσα σε αυτήν.

Πηγή:elculture.gr

Η ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ ΦΟΒΟΣ-LOVE IS FEAR

"Η αγάπη είναι φόβος"  Είναι μια μικρού μήκους ταινία κινουμένων σχεδίων βασισμένη στο ποίημα, του Μανώλη Αναγνωστάκη(ακούγεται και η φωνή του ποιητή) και συμπεριλαμβάνεται στη συλλογή του Εποχές 3.

Αυτό το σύντομο έργο κινουμένων σχεδίων φιλοδοξεί να συνδυάσει γραπτό και προφορικό λόγο με σύγχρονα μέσα (κινούμενα σχέδια και ήχο), να τονίσει τον διαχρονικό χαρακτήρα του ποιήματος και να καλέσει το κοινό να διατηρήσει και να βιώσει το ποίημα χρησιμοποιώντας πολλαπλές αισθήσεις.

Poem & Voice by Manolis Anagnostakis (1925 - 2005)

Direction & Animation by Afroditi Bitzouni

Music & Sound Design by Kyriakos Charalampides & Giuliano Anzani

.

Club Palace

 Το Club Palace είναι ένα σύντομο ταξίδι σαν όνειρο στο οποίο ο θεατής είναι ο πρωταγωνιστής. Σαν σε όνειρο, παρασυρόμαστε μέσα από μια σειρά από σουρεαλιστικούς χώρους όπου το φως, ο ήχος και η βαρύτητα ξεγελούν τις αισθήσεις μας. Μέσα από ένα προοδευτικό ταξίδι από περιορισμένους χώρους σε έναν φανταστικό ανοιχτό κόσμο, το Club Palace μας καθοδηγεί σε μια πορεία επικεντρωμένη στην εξερεύνηση, την περιέργεια και το άγνωστο.

Πώς ο Βίνσεντ βαν Γκογκ, και ακόμα 4 πρωτοποριακοί ζωγράφοι εμπνεύστηκαν από την ύπαιθρο

 

Εκεί που η ύπαιθρος εμπνέει τους καλλιτέχνες: Ο Βαν Γκογκ είναι ο «πρωταγωνιστής» της έκθεσης, μαζί με τους Ζωρζ Σερά, Πωλ Σινιάκ, Εμίλ Μπερνάρ και Τσαρλς Ανγκράν.

Η έκθεση, την οποία επιμελήθηκαν οι Bregje Gerritse (Μουσείο Βαν Γκογκ) και Jacquelyn Coutré (Ινστιτούτο Τέχνης του Σικάγο), περιλαμβάνει 24 πίνακες του Βαν Γκογκ και πέντε σχέδια, μαζί με πάνω από 50 έργα των άλλων καλλιτεχνών.

Μεταξύ του 1882 και του 1890, πέντε καλλιτέχνες – ο Βίνσεντ βαν Γκογκ, μαζί με τους Ζωρζ Σερά, Πωλ Σινιάκ, Εμίλ Μπερνάρ και Τσαρλς Ανγκράν – κατέφυγαν σε χωριά στις παρυφές του Παρισιού. Αυτή η περιοχή κατά μήκος του ποταμού Σηκουάνα αποτελούσε επί μακρόν ένα δημοφιλές σημείο αναψυχής και χαλάρωσης, αλλά τις τελευταίες δεκαετίες του 19ου αιώνα άρχισε να συγκεντρώνει εγκαταστάσεις παραγωγής άνθρακα, φυσικού αερίου και μεταποιητικές μονάδες.

Και ενώ η βιομηχανική ανάπτυξή της ήταν μια μη ελκυστική πτυχή για πολλούς, οι καλλιτέχνες αυτοί βρήκαν στο μεταβαλλόμενο φυσικό και κοινωνικό τοπίο μια νέα και πλούσια πηγή δημιουργικότητας.

«Η συνένωση των άκρων – η ύπαιθρος στο σύνολό της και η φασαρία εδώ [στην πόλη] – μου δίνει νέες ιδέες», θα γράψει ο Βαν Γκογκ σε επιστολή του το 1886.

           The Restaurant Rispal at Asnières, 1887 Vincent van Gogh.

   The Seine at La Grande Jattee, 1888. George Seurat

Gasometers at Clichy, 1886 Paul Signac

   Iron Bridges at Asnieres, 1887 Emile Bernard

The Seine at Dawn, 1889 Charles Angrand

Η έκθεση Van Gogh and the Avant-Garde: The Modern Landscape (14 Μαΐου-4 Σεπτεμβρίου) άνοιξε στο Ινστιτούτο Τεχνης στο Σικάγο. Στη συνέχεια θα μεταφερθεί στο Μουσείο Βαν Γκογκ στο Άμστερνταμ (13 Οκτωβρίου-14 Ιανουαρίου 2024), όπου θα παρουσιαστεί με διαφορετικό τίτλο, Van Gogh along the Seine.

πηγή:elculture.gr

ΕΔΩ! 13 πίνακες του διάσημου Ολλανδού ζωγράφου, Βίνσεντ βαν Γκογκ ζωντανεύουν μπροστά στα μάτια μας! 

Hypertrain-υπερτρένο

 Σε ένα ταξίδι με τρένο μέσα σε χωροχρονικές διαστάσεις, ο ταξιδιώτης συναντά ξαφνικά τον εαυτό του.(ταινία απόφοίτησης από τον Etienne Kompis και την Fela Bellotto, στο Πανεπιστήμιο Εφαρμοσμένων Επιστημών και Τεχνών της Λουκέρνης, Ελβετία. 

Big Noise

 Το Big Noise δημιουργήθηκε από εννέα διαφορετικούς καλλιτέχνες..

Cowboyland

 Σύμφωνα με το νόμο της Άγριας Δύσης, οι κλέφτες πρέπει να τιμωρούνται. Αλλά όταν το άλογο του σερίφη "κολλήσει" και δεν υπάρχει κανείς να επιβλέπει το νόμο  είναι δύσκολο να προβλέψεις εάν η δικαιοσύνη εξακολουθεί να υφίσταται.

Η Cowboyland είναι ταινία κινουμένων σχεδίων μικρού μήκους σε σκηνοθεσία  David Stumpf.  Γυρίστηκε  στην Ακαδημία Παραστατικών Τεχνών της Μπρατισλάβα(Σλοβακία) και έλαβε μέρος σε πολλά φεστιβάλ ταινιών κινουμένων σχεδίων.

Balcony

 Σε μια γειτονιά που ζει μέσα στη μονοτονία και τις καθημερινές  συνήθειες των κατοίκων,  μια μέρα ένας ηλικιωμένος εμφανίζεται από το πουθενά, ταρακουνώντας την πεζή καθημερινότητα ....

The Bridge over the River-Η γέφυρα πάνω από το ποτάμι

 

349

 Δημιουργημένο από εκατοντάδες μολύβια και εκατοντάδες χέρια, το "349" είναι μια συλλογική ταινία κινουμένων σχεδίων χορού που εξερευνά την ιδέα ότι όλοι είμαστε ανεπαίσθητα συνδεδεμένοι  μ΄αυτό που ονομάζουμε κίνηση-χορός.Η δημιουργία του "349",- μια παράσταση χορού -βιντεοσκοπήθηκε και μετατράπηκε σε μια σειρά ακίνητων από  καρέ. 

Σε διάστημα δύο ετών, 349 διαφορετικοί άνθρωποι επανέλαβαν το καθένα ένα από αυτά τα καρέ αφού τους ζητήθηκε να «ζωγραφίσουν τον εαυτό σας και κάποιον με τον οποίο είχαν σημαντική σχέση». Τα σχέδια που προέκυψαν σαρώθηκαν, αλληλουχήθηκαν και συγχρονίστηκαν με τη μουσική για να δημιουργηθεί η μικρού μήκους ταινία κινουμένων σχεδίων χορού.

Συμμετείχε σε πάνω από είκοσι πέντε διεθνή φεστιβάλ κινουμένου σχεδίου σε διάφορες πόλεις του κόσμου.

A Long Way From Home- Μακρύς δρόμος από το σπίτι

 Σ' ένα σαλούν, η μοίρα μιας πόλης πρόκειται να αλλάξει όταν ένας ξένος φτάνει και δεν έχει τα χρήματα να πληρώσει για ένα ποτήρι νερό.

Why Does My Heart Feel So Bad?-Γιατί η καρδιά μου νιώθει τόσο άσχημα;

 

Signal

 

Still Life-νεκρή φύση

 

Αποτελούμενο από πάνω από 1000 χαρακτικά του 19ου αιώνα, το Still Life είναι ένας διαλογισμός πάνω στον δυισμό υποκειμένου/αντικειμένου. Η ταινία εξερευνά την ιδέα ότι ζούμε σε έναν κόσμο αντικειμένων και ένας κόσμος αντικειμένων ζει μέσα μας. Δουλεύοντας με αυτήν την εγκυκλοπαίδεια εκτυπώσεων ως ένα είδος γλώσσας, αναδύεται μια ιστορία συνείδησης.

 

A film about a pudding-Μια ταινία για μια πουτίγκα

 

Αφού η Ronin αδιαφορεί να καθαρίσει τα ψώνια που της έπεσαν,  αυτά αρχίζουν να ανακατεύονται και να βγάζουν φούσκες καθώς μεταμορφώνοντας σε μια μικρή πουτίγκα. Αν και αυτό φαίνεται αρχικά περίεργο, για την Ronin, το αγνοεί παντελώς. Τις επόμενες μέρες, η πουτίγκα γίνεται όλο και μεγαλύτερη. Καθώς απειλεί να κατακλύσει ολόκληρη την πόλη. Πόσο μακριά θα φτάσει η ίδια και οι άλλοι κάτοικοι της πόλης καθώς συνεχίζουν να  αγνοούν το πρόβλημα;

Μια άκρως οικολογική ταινία που αναφέρεται στη αδιαφορία των ανθρώπων για το μεγάλο αγκάθι της ρύπανσης του πλανήτη  προσπαθώντας να το καλύψουν με ημίμετρα σκεπάζοντάς το "κάτω από το χαλί" για να μην το βλέπουν με τις όποιες  τραγικές συνέπειες που θα ακολουθήσουν.

KAYAK

 Μια ήρεμη καλοκαιρινή μέρα, ένας μπαμπάς παίρνει το γιο του σε μια ημερήσια εκδρομή με καγιάκ. Μεταξύ των προκλήσεων μιας πρώτης εκδρομής στο ποτάμι και των ιδιοτροπιών του μωρού, ο πατέρας δεν θα έχει μια χαλαρωτική μέρα, ειδικά όταν ένας αετός συμμετέχει στην  παραπάνω περιπέτεια.........

KAYAK from École des Nouvelles Images on Vimeo.

Άσχημος- Ugly

 

Μια "σπασμένη" προσομοιωμένη ταινία μικρού μήκους που μιλά για την καλοσύνη και τη συνύπαρξη

Ecorce

 από Samuel Patthey & Silvain Monney

Ελβετία / ντοκιμαντέρ κινουμένων σχεδίων / 2020

Σε ένα απόμερο μέρος, ο χρόνος φαίνεται να έχει σταματήσει,  καθώς ξετυλίγεται  η καθημερινή ρουτίνα ενός οίκου ευγηρίας  

Στις ζωγραφιές από  μολύβι οι άνθρωποι και τα αντικείμενα  ζωντανεύουν πάνω  χαρτί. Μερικές ανθρώπινες  φιγούρες είναι  πιο δραστήριες , άλλες ξεκουράζονται κι άλλες ακολουθούν ένα σταθερό πρόγραμμα που πρέπει να επαναλαμβάνεται μονότονα κάθε μέρα:Φάρμακα, γεύματα, παιχνίδια... 

Γύρω τους, τα μηχανήματα αναβοσβήνουν, οι φροντιστές είναι απασχολημένοι.Ο εσταυρωμένος και μερικά εικονίσματα  τους θυμίζουν τον θάνατο που τους περιμένει. Ο χρόνος σβήνει....και κοντά, απλώνεται ένα δάσος.

Η ζωή είναι ένα σωματίδιο...Ο χρόνος είναι ένα κύμα-Life Is a Particle... Time Is a Wave

 

Ένας χήρος ωρολογοποιός, απομονωμένος στις υπόλοιπες μέρες του, ασχολείται με εργασίες και χόμπι. Σαν κρατούμενος, βρίσκει παρηγοριά στις αναμνήσεις της ζωής του, αναζητώντας νόημα στην οικειότητα του παρελθόντος.

 Σενάριο, σκηνοθεσία και εικονογράφηση από τον Daniel Zvereff

Φεστιβάλ & προβολές:

Αμερικανικό Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ και Κινουμένων Σχεδίων Νικητής Βραβείο κριτικής επιτροπής "Καλύτερη Ταινία Κινουμένων Σχεδίων"

Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Αθήνας + Βίντεο Φεστιβάλ Κινηματογράφου

Φλόριντα εβδομάδα Φεστιβάλ Κινηματογράφου του

Σαν Φρανσίσκο Φεστιβάλ Κινηματογράφου

Μπρούκλιν Φεστιβάλ Ταινίας στο Παλμ Σπρινγκς Short Fest

Jecheon Διεθνές Φεστιβάλ Μουσικής και Κινηματογράφου

Topanga Film Festival Νικητής "Καλύτερης ταινίας μικρού μήκους"